โสดาบัน

มันไม่ใช่รื่องยศตำแหน่งอะไร เลื่อนขั้น เร็วช้า แต่สำคัญจริงจริงเอาตัวรอดจากทุกข์ได้จริงหรือเปล่า ถึงจะตะโกนบอกคนอื่นว่า ข้ารอดแล้ววะ ยังไงก็มีแต่ตัวเองเท่านั้นที่รู้

 

จะไป แคร์ทำไม มันจับได้แค่เนื้อความเท่านั้น แล้วบางทีเราเองก็เข้าใจผิด บ้างถูกบ้างอยู่แล้ว มันเหมือนจิ้กซอว์อันใหญ่ยักษ์ที่ต่อยังไงก็ไม่มีวันเสร็จ ทำได้แค่เพลิดเพลินกับมันแล้วก็คงต้องทิ้งไป โดยไม่ได้ติดใจอะไร.....

 

ตอบ มรรคก็ไม่เที่ยง~~

 

ถ้าจะพูดเรื่องอนิจจัง อนัตตา ทุกอย่างไม่เที่ยงถ้าพิจารณาผ่าน รูป นาม อะไรมันก็ไม่เที่ยงทั้งนั้นแหละคุณ ความุ่งของใจต้องไปสู่ นิพพาน เป็นเป้าหมาย ไม่เที่ยงในที่นี้คุณต้องเข้าใจจริงจริงนะ เงื่อนไขมันมีร่างกาย และใจ รูป-นามมันไม่เที่ยงในความพิจารณาแต่ละบุคคล แต่ถ้าประกาศว่า ไม่เที่ยง อะไรก็ไม่เที่ยง คนที่ยังไม่เห็นก็ไม่เห็นอยู่ดี คนที่เห็นก็เห็นไป

 

ขอให้ทุกๆ พระองค์เป็นแสงสว่างนำทางในใจคุณเถอะครับ

ผมขอนำมามอบให้เป็นธรรมทานในวันวิสาขบูชาด้วยครับ !

การเข้าถึงแก่นแท้แห่งธรรมะเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นหรือนิพพานนั้น ทุกยุคทุกสมัยมีหลายปัจจัยที่แตกต่างกันบ้างเหมือนกันบ้างที่เป็นอุปสรรคขัดขวาง ทำให้ทุกสรรพสิ่งทุกชีวิตทุกจิตวิญญาณเข้าถึงช้าหรือหลงทางหรือไม่สามารถเข้าถึงแก่นแท้แห่งธรรมะเพื่อความหลุดพ้นและหลุดออกจากวัฏสงสารหรือการเวียนว่ายตายเิกิดได้นั้น มีปัจจัยหลายอย่าง เช่น

1. ระดับปัญญาของแต่ละบุคคลที่แตกต่างกัน 1
2. วัฒนธรรม,ภาษาและความเชื่อที่ถูกปลูกฝั่งเป็นระยะเวลาอันยาวนานของแต่ละท้องถิ่น ที่มีผลต่อการปฏิบัติธรรมหรือผู้ปฏิบัติธรรม 1
3. ความรู้พื้นฐานของแต่ละบุคคลที่แตกต่างกัน 1
4. กิเลสพญามาร หรือ เจ้ากรรมนายเวรบังตา ทำให้ผู้ปฏิบัติธรรมหลงทาง 1

...และยังมีปัจจัยอื่นๆ อีกมากมายมหาศาล โดยภาพรวมแล้วเป็นจิตที่ยึดมั่นถือมั่นหรือยึดติดในความเชื่อหรือในตำราหรืออื่นๆ จนมากเกินไป ทำให้จิตไม่เปิดรับหรือไม่เป็นกลางต่อทุกๆ สิ่งหรือบางสิ่งที่เข้ามาให้จิตรับรู้...

ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเป็นอุปสรรคขัดขวางในการปฏิบัติธรรมให้เราเดินไม่ถูกทางหรือไม่ตรงทางหรือหลงทาง และเมื่อกี้ ขณะที่ผมอ่านข้อความ Comment สุดท้ายของกระทู้ "โสดาบัน" นี้จบ ผมก็คิดในใจว่า "เราจะแนะนำหรือตอบในกระทู้นี้อย่างไรดี ซึ่งตอนแรกผมก็กะเข้ามาอ่านเฉยๆ ใจหนึ่งคิดว่า เราเองก็ไม่มีความรู้เรื่องธรรมะอะไรมากมาย อีกอย่างปัญหาที่ถกเถียงกันอยู่นี้ ดูเหมือนจะเป็นปัญหาโลกแตก และไม่สามารถตัดสินใครหรือผู้ใดได้ว่า "ผิดหรือถูก" เพราะแต่ละคนมีความเชื่อความรู้พื้นฐานและระดับปัญญาที่แตกต่างกัน

ภาวะจิตในแต่ละบุคคลก็มีกิเลสพญามารหรือเจ้ากรรมนายเวรที่บังตาอยู่ก็มีมากน้อยแตกต่างกัน รวมถึงผมด้วยเช่นกัน" สรุปแล้ว ผมก็คิดในใจว่า อย่าโพสด้วยความไม่รู้ดีกว่า กลัวจะผิด อิอิ แต่ทันใดนั้น ในจิตก็ปรากฎคำว่า "อธิษฐานจิต" และต่อมาในความคิดของผมก็ยังปรากฎข้อความที่เป็นเหตุและเป็นผลขึ้นมาในหัวสมองดังที่ผมได้เขียนบรรยายไปข้างต้น

สรุปว่า ขอให้ทุกๆ พระองค์เป็นแสงสว่างนำทางในการปฏิบัติธรรมให้กับทุกๆ ท่าน ซึ่งจะเป็นสิ่งที่รับรองรับประกันได้ว่าคุณได้เดินทางที่ถูกต้องตรงทางไม่หลงทางเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นหรือนิพพานอย่างแน่นอน โดยให้หมั่นอธิษฐานขอ "มหาสติปัฏฐานสี่ และ ปัญญาบารมี" จากทุกๆ พระองค์ ต่อจากนั้น ก็ให้เชื่อมั่นในความรู้สึกที่เป็นสัมมาทิฐิของคุณเองภายในจิต ทุกคนทำได้ครับ ผมเชื่ออย่างนั้นจริงๆ ! (ขอให้คุณจงละทิ้งมิจฉาทิฐิที่ว่า คุณเองก็ทำได้โดยไม่ต้องพึ่งทุกๆ พระองค์ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน อันนี้ผมไม่เถียง แต่ทว่าเราจะเดินไปพร้อมๆ กับทุกๆ พระองค์ไม่ดีกว่าเหรอ? ขอให้ทุกๆ พระองค์นำทางในส่วนที่ควรจะนำทาง ในส่วนที่ตนเองต้องพึ่งตนเองนั้นหรือในส่วนการปฏิบัติก็ต้องกระทำด้วยตนเองอยู่แล้วครับ)

ซึ่งปกติในการโพสกระทู้หรือตอบกระทู้ใดๆ ก็ตาม ผมก็จะไม่ลืมที่จะตั้งจิตอธิษฐานขอ "มหาสติปัฏฐานสี่ และ ปัญญาบารมี" จากทุกๆ พระองค์ก่อนโพสทุกครั้ง ซึ่งคำอธิษฐานจิตของผมนั้น จะมีการเพิ่มเติมคำอธิษฐานขึ้นมาเรื่อยๆ ตามความรู้สึกในแต่ละช่วงชีวิตของการปฏิบัติธรรมอย่างเป็นนิจ ฉะนั้น วันนี้เป็นฤกษ์ดีเป็นวันวิสาขบูชา ผมจึงขอนำคำอธิษฐานของผมนี้ มาเป็นธรรมทานแด่ผู้ปฏิบัติธรรมทุกๆ ท่านด้วยครับ เพื่อให้ทุกท่านมีการปฏิบัติธรรมได้อย่างรวดเร็วและตรงทาง โดยให้ทุกๆ พระองค์เป็นแสงสว่างนำทางของคุณ

คำอธิษฐานเวอร์ชั่นล้าสุดของผม

"ด้วยแรงอธิษฐานจิตของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขอตั้งจิตอธิษฐานว่า "ขอให้ข้าพเจ้ามีมหาสติปัฏฐานสี่ และมีบารมีสามสิบทัศโดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญญาบารมีที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระธรรมกายในพระนิพพานทั่วธาตุทั่วธรรมในพระบรมศาสดาของทุกศาสนาในทุกๆ พระองค์ในที่สุดแห่งธรรมในพระพุทธโพธิสัตว์พันมือในพระศรีอริยเมตไตรย์ด้วยเทอญ สาธุ !"

ขอให้คำอธิษฐานนี้จงบังเกิดประโยชน์และผลต่อทุกๆ ท่านด้วยนะครับ ขอให้ทุกๆ ท่านจงค้นพบแสงสว่างนำทางในใจคุณด้วยครับ สาธุ !

 

อนุโมทนา กับคุณ ธรรมภูมิด้วยครับ อันที่จริง เป็นแค่การถก นะครับไม่ได้เถียง และไม่มีอคติใดใดด้วยครับสิ่งใดเป็นประโยชน์ต่อสัมมาทิฎฐิ และการปฎิบัติ ย่อมเป็นประโยชน์ ครับ

 

จิต วุ่น ได้ยินแต่เสียงโลกพูดเรื่องได้เรื่องเสีย เรื่อมีเรื่องเป็น เรื่องเราเรื่องเขากลบเสียงใบหญ้าที่กระซิบความจริงของชีวิตว่า เกิดมาเพื่อปล่อยวางกลับคืนสู่จิตเดิมแท้อันคือธรรมชาติอิสระเสรีที่มีมาแต่ก่อนกาล