เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันพระใหญ่ต้องไม่ขาด
คำสอนดีๆจาก"หลวงปู่"...

☆ ทุกข์เทวษ...กิเลสสร้าง
ล่อลวงพราง...ทางอบาย
ร่ายรำมนต์...หม่นหมองไหม้
ตัณหาร้าย..พลาดพ่าย...พัง
--ตั้งสติ.....วิสัชนา
--ตัวปัญหา..พาผิดพลั้ง
--ยับยั้งตน....คือมนต์ขลัง
--หยุดโยนฝั่ง..หวังโทษใคร!

หมายเหตุ...วิสัชนา = คำตอบ

 

☆☆ มาฆบูชา ☆☆
==============


● เดือนเต็มดวง..ห้วงเวหน
สยายมนต์........ดลเดือนสาม
ตามรอยบาท...ศาสดาความ
มุ่งมั่นข้าม.....เลวทรามชั่ว!
--------------------


■ 'มาฆะ'ฤกษ์..เกริกไตรรัตน์
ปวงอรหัต........มินัดหมาย
สายธารธรรม..คลาคล่ำคล้าย
แสงเดือนฉาย..สลายมืดมัว!

หมายเหตุ...อรหัต = ความเป็นพระอรหันต์
--------------------


☆☆ 'เอหิภิกขุ'..จุติเลิศ
เธอมาเถิด......ประเสริฐสงฆ์
จงท่องไป.....ให้มั่นคง
ปักหลักธง...ส่งเสริมธรรม!

หมายเหตุ...ภาพนั้นคือ ปาง "ประทานเอหิภิกขุ" อุปสัมปทาการทรงอุปสมบทพระภิกษุด้วยพระวาจาโดยพระองค์เอง เป็นครั้งแรกในพระพุทธศาสนา

--อยู่ในพระอิริยาบทนั่งขัดสมาธิ
--พระหัตถ์ซ้ายหงายวางบนพระเพลา(ตัก)
--พระหัตถ์ขวายกตั้งขึ้น ฝ่าพระหัตถ์แบตรงออกไป
--นิ้วพระหัต์งองุ้มเล็กน้อย
--กิริยาคล้ายทรงกวัก บางท่านจึงเรียกว่า "พุทธกวัก"

☆☆☆ พลังแห่ง "พุทธกวัก" และปางอันยิ่งใหญ่ล้ำเลิศ โปรดดลดาล นำพรอันประเสริฐมอบแด่สมาชิกทุกท่าน ในวันมหามงคลที่สุดของชาวเรา ชาวพุทธ...!

พลังแห่งพระพุทธศาสนา พลังเมตตาธรรมค้ำจุนโลก นำทุกท่านและประเทศไทยผ่านพ้นวิกฤติมาได้ยาวนาน และจักผ่านพ้นต่อไป ตราบที่ "พลังพุทธะ" ของชาวไทยมั่นคง!!!

 

☆☆ วัดเกศไชโย ☆☆
☆ พิมพ์ 7 ชั้น นิยม A ☆
===============

วันพระใหญ่เปิดกรุทะลุเซฟ นำพระประเภท...

" คนมีไม่เขียน(ส่วนใหญ่ อาจจะเขียนไม่เป็น) -ส่วนคนเขียนเป็นมักจะไม่มี"...ระดับเบญจภาคี "พระสมเด็จ" ให้ชม!!!

พระสมเด็จวัดเกศไชโย พิมพ์ 7 ชั้นนิยม A ซึ่งว่ากันที่ "หลักล้าน" มานานบานบุรีเฉกเช่น วัดระฆัง กับ บางขุนพรหม จะกี่ล้านก็แล้วแต่ความเฉิดฉายขององค์พระ...!

หากชำรุดแตก หัก บิ่นก็ ตามสภาพอีกว่าจะเหลือความเฉิดฉายอยู่มากหรือน้อย ก็ว่ากันที่แสนต้นไปชนแสนปลาย

ราคากำหนดค่านิยมเช่นนี้ ส่งให้ทุกวัดของ "พระสมเด็จ"ที่สร้างโดยท่านพุฒาจารย์โต พรหมรังสี เป็นที่ใฝ่หา ใฝ่ปอง ของทุกท่าน ทำให้เกิดตำราทาง "วิทยาศาสตร์" และ "ทางเซียน" จำพวกเขาเล่าว่าต่อๆกันมา แต่โม้ว่าสาก้น...เอ้ย มาตรฐานสากล ชนกันอุหลุบตุบหนับ เกิดการแบ่งแย่งก๊ก แบ่งเหล่าในการสะสม เล่นหา บูชา

ใครถนัดด้านไหนก็เชิญว่ากันตามสะดวก แต่มี "เคล็ดไม่ลับ"ที่อยากกระซิบว่า ควรเล่นทั้ง 2-3 มุม ทั้งมุมพ่อค้าพาณิชย์ มุมวิทยาการก้าวหน้าในปัจจุบัน เพราะไม่ช้า "วิทยาศาสตร์" จะเป็นตัวกำหนดชี้ขาด "เนื้อหา+ความเก่า" ขององค์พระ ว่าถึงอายุอย่างที่คนเกิดไม่ทันสักคน...คุยโม้หรือไม่???

ชม "ภาพเล่าเรื่อง" ไม่เปลืองพื้นที่มาก เพราะจะมีภาพประกอบเป็นความรู้ที่นำมาจาก "โพสท์ ทูเดย์" เขียนและบรรยายโดย อาจารย์ชวินทร์ ซึ่งเห็นว่าเข้าท่า เป็นความรู้ที่รู้จริง มาประกอบไปด้วย ต้องขอบพระคุณไว้ตรงนี้ ร่วมเผยแผ่บารมีพระดีแห่งสยามประเทศด้วยกัน


เริ่มด้วยสมบัติในกรุที่บ้านเลยครับ พิมพ์ 7 ชั้น นิยม A สูงสุดของการใฝ่หาสกุลนี้ สุดเสียดายที่ความเฉิดฉายระดับแชมป์โลกของท่าน บิ่นที่มุมบนขวามือทำให้ แชมป์กลายเป็นรองบ๊วย แต่ยังโชคดีบิ่นแค่นั้นไม่ทำร้ายองค์พระเสียหาย และการซ่อมก็เพียงติดกาวชนเอาไว้ สามารถนำไปซ่อมกับมือศัลยกรรมขั้นเทพ ไม่เห็นริ้วรอยได้ง่ายดาย และแตกรอยเดียว เนื้อแท้อยู่ครบ "ทำลายราคา"ไม่มาก

เคยเห็นวัดเกศฯแตกหลายเสี่ยงต้องเอ็กซเรย์ก่อนจ่าย ก็ยังหลายแสนอยู่!

ชมด้านหลังที่ครบเครื่องตามตำราเช่นด้านหน้า แล้วจะนำภาพตัวอย่าง + ตำหนิ จากอาจารย์ชวินทร์ให้ดู

ท่านใดว่าง อยากใฝ่หาความรู้ ก็ลองเอาองค์นี้เทียบเคียง ไล่ตำหนิตามเพลินๆก็ได้ เรียกว่าเกือบ 20 เคล็ดลับที่มีซื้อ-ขายเขาเอาไว้ดูกัน มีครบไม่ตกไม่หล่น...!


องค์แชมป์โลกที่อจ.ชวินทร์นำมาชี้ ตำหนิเอาไว้ สำหรับมิตรรักนักเลงพระสมเด็จ ความรู้หล่านี้ หากรักจะเล่นพระ เข้าทำนอง...."รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม" จะได้ตามคนอื่นทัน

ผมขอสาธยายข้อเขียนของอาจารย์ตามจุดต่างๆดังนี้ (ตัดต่อให้กระชับ-อ่านง่าย)

1..เกศคล้ายปลีกล้วย หรือเปลวเพลิง ป่องตรงกลางการตั้งของเกศกินมาทางซ้ายศีรษะองค์พระ(ขวามือเรา)เล็กน้อย ถือเป็นจุดพิจารณาที่สำคัญ

2..หู เป็นหูบายศรี บางองค์หูซ้ายสูงกว่าหูข้างขวา บางองค์ขวาสูงกว่าซ้าย ขึ้นอยู่กับการกดพิมพ์

3..ใบหน้ากลมเหมือนเม็ดพริกไทย(นูนกลมเล็ก)

4..คอเป็นลำติดกับใบหน้า เอียงทางขวาองค์พระ(ซ้ายมือเรา) ส่วนบนใหญ่กว่าส่วนล่าง องค์ติดชัดมาก เส้นคอจะแยกเป็นสองเส้น

5..ช่วงโคนแขนและหัวไหล่จะมองเหมือนอินธนู(บั้ง)วางบนบ่า

6..ศอกขวาองค์พระหักมุมมากกว่าศอกซ้าย และเนื้อช่วงศอกซ้าย(ขวามือเรา) หนากว่าช่วงศอกขวาองค์พระ

7..มีติ่งปลายแหลมหัวเข่าขวาองค์พระ(ซ้ายมือเรา)

8..(เพิ่มเติมข้อมูล) มีติ่งแหลมย้อยลงมานิดหนึ่งใต้หัวเข่าซ้ายองค์พระ(ขวามือเรา)

9..ฐานชั้นแรกเป็นฐานสำเภา

10..ฐานชั้น4 แอ่นขึ้น

11..ฐานชั้น 5 แอ่นลง

12..ปลายฐานล่างสุดเหมือนสลักเดือย วิ่งชนเส้นครอบแก้ว

13..ปลายฐานล่างสุดขวาองค์พระ(ซ้ายมือเรา) มีเนื้อเกินลาดลงมาที่พื้น

14..มีติ่งเนื้อเกินติดกรอบกระจกระหว่างฐานที่สองกับที่สามขวามือองค์พระ(ซ้ายมือเรา) ติ่งนี้เห็นตาเปล่า

15..ใต้กรอบกระจกหงายองค์พระขึ้น ใต้เส้นกรอบมีเส้นทิววิ่งขนานเกาะติดกรอบกระจกบางๆ

16..ขอบพระมีรอยขัดแต่ง

((( หมายเหตุ...สมัยก่อนเซียนบอกว่าใช้ "กระดาษทราย" ขัด แต่โดนแย้งอย่างเป็นวิทยาศาสตร์ว่า เกือบ 200 ปีที่แล้ว เอากระดาษทรายมาจากดาวอังคารหรือไร? จึงใช้คำว่าขัดแต่งเฉยๆ แต่ร่องรอยนี้ต้องมี จะใช้คำว่า "กระดาษทรายขัด" เพื่อให้เป็นที่รู้กัน ก็ไม่เป็นไร...เชื่อว่า การขัดสมัยนั้นคงใช้ใบไม้ชนิดหนึ่ง)))

17..รูพรุนหรือ "ตามด"ปรากฏทั่วหน้า-หลัง อันเกิดจากอินทรีย์สารส่วนผสมสลายและหลุดไปตามกาล

18..ด้านหน้า-หลัง มีเม็ดมวลสารกระจายทั่ว ขนาดไม่เท่ากัน มีหลุมบ่อเกิดจากเม็ดมวลสารที่หลุดไป

19..ด้านหลังมีรอยขัดแต่ง และ "รอยนิ้วมือ" เป็นจุดพิจารณาที่สำคัญ

20..รอยเนื้อเน่าเป็นจ้ำๆอันเกิดจากส่วนผสมน้ำมันตังอิ๊วตัวประสานระเหิดไปตามเวลาและทิ้งร่องรอยไว้

สรุป...เนื้อพระสมเด็จวัดเกศไชโยมี เนื้อละเอียด มาก และ ปานกลาง

--มีหยาบมาก และปานกลาง มีเนื้อนุ่ม เนื้อจัด มีทั้งแตกลายงาและไม่แตก

--สีพระส่วนมากขาวขุ่นอมเหลืองอ่อน สีขาวอมเหลืองแก่ องค์ไหนผ่านการใช้งานพอควร สัมผัสเหงื่อมากจะออกสีน้ำตาล หากนำไปล้างน้ำอุ่นจะปรากฏ "คราบแป้ง" หรือแคลไซด์ผุดออกมาคลุมผิวพระ เรียกเข้าใจง่ายว่า "แป้งโรยพิมพ์"


ด้านหลังองค์ครูที่นำมาเป็นวิทยาทานวันนี้

วงตำหนิหลักๆที่มีครบทุกจุด เกือบ 20 จุดตามองค์ครู เสียดายวงเส้นเล็กไม่เป็น จึงเลือกวงจุดที่เห็นง่ายไม่เกะกะหรือทับเส้นกัน เชิญไล่ชมเป็นความรู้ ถ้าหากพอมีเวลาพิเคราะห์

คราบแป้งโรยพิมพ์หรือแคลไซด์ ปะทุคลุมตามซอกและทั่วองค์พระ เพราะผมแขวนบูชาอยู่หลายเดือน

รอยนิ้วมือด้านหลัง ส่วนรอยหลุมบ่อ เม็ดมวลสารสำคัญทุกชนิดอยู่ครบ รวมทั้ง"รอยขัด"ที่สมัยก่อนเรียกรอยกระดาษทราย

เส้นสำคัญใต้กรอบกระจก เป็นเส้นลับที่สมัยเก่าก่อนต้องพลิกดูตาเปล่าซึ่งเรียกว่า "จุดจ่ายตังค์" สำคัญมาก

แต่สมัยนี้ของทำเทียมเลียนแบบก็มี เพียงแต่ขาดความพริ้วเลื่อนไหลเป็นธรรมชาติอย่างของแท้

องค์นี้เห็นชัดตาเปล่า แต่ภ่ายภาพให้แสงมาก สีขาวเวอร์ซะงั้น รู้ไว้ก็แล้วกันว่า...ใต้ฐานนอกกรอบกระจกขาดเส้นนี้เหมือนขาดใจเด้อ!!!
สองขอบข้างที่สวยมน เนื้อเน่าเพียบ และ "รอยขัดแต่ง" เป็นเส้นทิวครบ เสียดายการถ่ายภาพไม่เห็น

นี่คือ "จุดบอด" ของภาพ ไม่ว่าจะเป็นสตูดิโอ หรือถ่ายอาชีพขนาดไหน ให้เห็น "เนื้อหาจริง" ตามสีสันองค์พระยากมาก

ทำให้ "การชี้ตำหนิ" ไปหา "จุดต่างๆ" ในองค์พระเป็นสำคัญ ก่อให้เกิด "พระมือผี" เจริญเติบโตงอกงาม พราะมือหัดใหม่หรือผู้ที่เพิ่งเข้ามาศึกษา ไม่สามารถเห็น "เนื้อแท้" ขององค์พระจากรูปจากตำราได้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์

เขาไม่เห็นหรอกว่า "เนื้อเน่า" เน่าอย่างไร? หลุมบ่อที่อินทรีย์สลาย ที่แท้จริงแล้ว ในหลุมยังมีร่องรอยอย่างไร? เหลือสิ่งใดไว้บ้าง เป็นหลุมขรุขระ หรือสามเหลี่ยม,สี่เหลี่ยม?!?

กรรมวิธีพวกนี้ ถ่ายทอดทางภาพไม่ได้ หากถ่ายทอดได้ การ" ชี้ตำหนิพระ" จะกลายเป็นเรื่องรอง

การศึกษา"เนื้อหาพระของจริง" จะเป็นเรื่องหลัก...!

เพราะวัตถุมงคลอายุสร้างเกินหลักร้อยปี ต้องมี "ความเก่า" เป็นที่ตั้ง ส่วน "ตำหนิ" มีโอกาสเสื่อมสลายหายไปบ้างตามวันเวลาและการใช้ การเก็บรักษาที่ผิดพลาดหรือไม่เป็นมืออาชีพ ไม่มีทางที่พระผงหลักร้อยปี มิใช่เนื้อโลหะ จะยังคงสภาพ "ตำหนิ" เหมือนทุกประการ ยังกับพระปั้มหรือพระโรงงาน เว้นแต่องค์สมบูรณ์(เกือบ)เต็มร้อย อย่างที่นำมาเทียบเคียงกันนี้

พระผงแพงๆหลายอย่าง เสี้ยนมันเอามาชี้ตำหนิเพื่อขายพระ ดูให้ตายอายุสร้างก็ไม่เกิน 50 ปี แต่ "ตำหนิ" มันมีครบ เพราะการชี้ตำหนิคือ "ครูชี้นำ" ของเหล่าโจราฝีมือขั้นเทพ

เอาละครับ วิสัชนา "พระสมเด็จวัดเกศไชโย" ด้วยองค์จริง องค์แท้ตาเปล่า 500 เมตรเป็นแบบอย่างได้ถึง 2 องค์...!

เบิกม่านผู้อ่านมีความสุขในวันพระใหญ่ มีโอกาสได้พบ ได้สัมผัส และเป็นเจ้าของครอบครอง "พระในฝัน" สักวันหนึ่ง...

อย่าลืม พระท่านเลือกเจ้าของก็มาก และ สมบัติผลัดเปลี่ยนบูชาผลัดกันชม ก็มากมี...คนดีผีคุ้ม ทำไม พระดีไม่อยากคุ้มครองคนดี!?!

ลากันด้วย "ภาพขอบด้านบน" วัดเกศไชโย เพื่อให้เป็นศิริมงคล ส่งทุกท่านได้อยู่ "บน" เหนือปัญหา เหนืออุปสรรคเสมอ...!