รอดพ้นภัยพิบัติ "เร่งลัดบรรลุโสดาบัน" หลักสูตร 30 ชั่วโมง (ชั่วโมงที่ 4)

แต่แรกคิดว่าจะต้องไปฝึกมโนมยิทธิให้เคลียร์คำว่านิพพานซะก่อนโน่นแน่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าเราจะไม่ตายเสียก่อนที่จะฝึกมโนมยิทธิได้
รีบบรรลุโสดาบันให้เร็วที่สุดเสียก่อนจึงเรียกว่าเป็นผู้ไม่ประมาท

ครูบาอาจารย์สอนว่าเป็นพระอริยะบุคคลให้ได้เสียก่อน เข้าสู่กระแสพระนิพพานให้ได้ก่อน
ส่วนเรื่องอื่น ๆ ถือว่าเป็นกีฬาสมาธิ ถ้าทำได้ก็เป็นกำไร
เปรียบเหมือนการรบ เราต้องยึดหัวหาดเป็นที่มั่นให้ได้ก่อน คือการเป็นพระโสดาบัน

 

สาธุ กำลังเร่งทบทวนตาม คุณ karan20 ทุกบทเลยค่ะ ไปถึงบทที่8แล้วค่ะ
ขออนุโมทนาในธรรมทานแก่เพื่อนมนุษย์ด้วยนะคะ เก้าตั้งใจทำปัจจุบันให้ดีที่สุดเสมอคะ
"โชคดีจังเช้าวันนี้ประมาณตีสี่ได้รับข้อความว่าอาจารย์ท่านเมตตาจะสอนมโนมยิทธิให้" สาธุ

 

ส่งการบ้านของชั่วโมงที่ 4 :
1. แสดงความคิดเห็น รู้สึกอย่างไรกับบทเรียนวันนี้

เข้าใจมากขึ้นว่าการเป็นพระโสดาบัน นอกจากการละสังโยชน์ 3 แล้ว
ต้องมีอารมณ์รักพระนิพพาน และ มีความมั่นคงในอารมณ์ด้วย โดยมุ่งหน้า
ปฏิบัติไปเรื่อยๆ ไม่ต้องอวดใครว่าตนเองเป็นเช่นไร

2 &3. เขียนสรุปสั้น ๆส่งเป็นการบ้านว่าจากที่ได้ฟังนั้นเกิดความรู้สึกประทับใจตรงไหนบ้าง หรือชอบตรงไหนเป็นพิเศษ

ฟังแล้วเข้าใจมากขึ้นว่า ทุกข์ที่เป็นอยู่ทุกวัน บางครั้งตัวเองก็มองข้ามสิ่งเล็กๆ น้อยๆในชีวิตประจำวัน จะต้องหันมาพิจารณามากขึ้น โดยมีวิธีคิดง่ายๆ ไม่ต้องคิดมากมาย
ต้องมองให้ละเอียดขึ้น ไตร่ตรองปัจจุบันขณะ แล้วค่อยๆทำไปเรื่อยๆ ให้จิตผ่องใสอยู่ทุกวัน ฟังแล้วเข้าใจง่ายดีคะ
ขออนุโมทนาคะ จะติดตามไปเรื่อยๆคะ

 

ส่งการบ้านของชั่วโมงที่ 4 :
1. แสดงความคิดเห็น รู้สึกอย่างไรกับบทเรียนวันนี้
ต้องละสังโยชน์ 3 ให้หมด และให้จับพระนิพพานเป็นอารมณ์
3. เขียนสรุปสั้น ๆส่งเป็นการบ้านว่าจากที่ได้ฟังนั้นเกิดความรู้สึกประทับใจตรงไหนบ้าง หรือชอบตรงไหนเป็นพิเศษ
ได้ข้อคิดจากธรรมะของท่านจิตโตดังนี้ คือให้เห็นทุกข์ แต่ไม่เข้าไปเป็นทุกข์ ทุกข์เป็นของขันธ์ 5 ทุกข์ไม่ใช่ตัวเรา และให้ใช้ปัญญาพิจารณาทุกข์ให้เห็นทุกข์โดยเลือกเพียง 1 เรื่อง เรื่องใดก็ได้ตามถนัด เช่นข้าว 1 คำ แต่ให้พิจารณาอย่างละเอียด(อย่ารู้หยาบๆ)ว่าสิ่งนั้นมีทุกข์อย่างไรบ้าง แล้วให้นึกถึงทุกวัน คือเข้าใจให้ถ่องแท้เพียงเรื่องเดียวที่เห็นทุกข์ก็เห็นธรรมได้

 

ส่งการบ้าน ชั่วโมงที่ 4
1. การเป็นพระโสดาบันนั้น นอกจากรักษาศีล ห้าและ กรรมบท 10 แล้วเราต้องมีจิตใจที่มั่นคงเด็ดเดี่ยว ต้องแน่วแน่ไม่ท้อทอย ละสังโยชน์ให้ได้ 3 ข้อ ทำให้รู้สึกว่าการจะทำอะไรก็ตามต้องมุ่งมันและเอาจริงเอาจัง อยู่ที่ใจทุกอย่าง ต้องระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้าตลอด นึกถึงความตายเป็นอารมณ์
3. ประทับใจตรงที่ว่าถ้าเราไม่มีร่างกาย เราก็คงทำอะไรได้มากกว่านี้ ไม่เจ็บไม่ปวด ไม่หิว มีความสุข แต่ไม่มีในความเป็นมนุษย์ ถ้าเป็นทุกข์แบบนี้เราต้องไม่เกิด เพราะการเกิดเป็นทุกข์ รู้ว่าทุกข์แล้ววาง