เรื่องเด่น รวมพุทธวจนะธรรมบทมหายานของพระอาจารย์จีนวินยานุการ(เย็นอี่)

มุนีพึงจาริกไปในหมู่บ้านไม่ทำลายโภคะ และศรัทธาของชาวบ้าน ดุจภมรดูดรสหวานของบุปผาชาติ แล้วจากไป ไม่ให้สีและกลิ่นชอกช้ำ
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

บุคคลไม่ควรสนใจถ้อยคำแสลงหูของคนอื่น ไม่พึงเพ่งเล็งกิจที่คนอื่นทำแล้วหรือยังไม่ได้ทำ แต่ควรตรวจดูกิจของตนที่ตนทำแล้วหรือยังไม่ได้ทำเท่านั้น
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

วาจาสุภาษิต ย่อมไม่มีผลแก่ผู้ไม่ทำตาม(ผู้ทำไม่ได้ตามคำพูด) เหมือดอกไม้สีสวยแต่ไม่มีกลิ่นหอม
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

สัตว์ผู้เกิดมาแล้วจะต้องตาย เมื่่อเกิดมาแล้วควรสร้างกุศลไว้ให้มาก เหมือนช่างดอกไม้ ร้อยพวงมาลัยไว้จำนวนมากจากกองดอกไม้
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

กลิ่นบุปผาชาติ ก้หอมทวนลมไม่ได้ กลิ่นจันทน์ กฤษณา หรือดอกมะลิ ก็หอมทวนลมไม่ได้ แต่กลิ่นสัตบุรุษ หอมทวนลมได้
สัตบุรุษ ย่อมหอมฟุ้งขจรไปทั่วทุกทิศ
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

กลิ่นศีล หอมยิ่งกว่า ของหอมเหล่านี้ คือ กลิ่นจันทน์ กลิ่นกฤษณา กลิ่นดอกอุบล และ กลิ่นมะลิ
กลิ่นกฤษณา หรือ กลิ่นจันทน์ มีกลิ่นหอมน้อยนัก
แต่กลิ่นหอมของท่านผู้มีศีลประเสริฐนักหอมมากที่สุด
หอมฟุ้งไปทั่วเทวโลกและมนุษย์โลก
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

มารย่อมค้นไม่พบทางของท่านผู้ทรงศีลบริบูรณ์ ผู้อยู่ด้วยความไม่ประมาท หลุดพ้นแล้ว เพราะรู้ชอบ
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

ดอกบัว มีกลิ่นหอม รื่นรมย์ใจย่อมงอกงาม
บนสิ่งปฏิกูลที่เขาทิ้งไว้ใกล้ทางใหญ่ ฉันใด
ท่ามกลางหมู่ปุถุชน ผู้โง่เขลามืดมนผู้เปรียบเสมือนเสมือนสิ่งปฏิกูล พระสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าย่อมไพโรจน์รุ่งเรืองอยู่ด้วยปัญญา ฉันนั้น
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

ราตรีนาน สำหรับคนนอนไม่หลับ ระยะทางโยชน์หนึ่งไกล สำหรับผู้ล้าแล้ว สังสารวัฎยาวนาน สำหรับคนพาล ผู้ไม่รู้แจ้งพระสัทธรรม
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

หากแสวงหาไม่พบเพื่อนที่ดีกว่าตน หรือเพื่อนที่เสมอกับตนไซร้ ก็พึงเที่ยวไปคนเดียว เพราะมิตรภาพ ไม่มีในหมู่คนพาล
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

คนโง่มัวคิดวุ่นวายว่า เรามีบุตร เรามีทรัพย์
เมื่อตัวเขาเองก็ไม่ใช่ของเขา บุตรและทรัพย์จะเป็นของเขาได้อย่างไร
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

คนโง่ รุ้ตัวว่าโง่ ยังมีทางเป็นบัณฑิตได้บ้าง
แต่โง่แล้ว อวดฉลาด นั่นแหละเรียกว่าคนโง่แท้
พุทธวจนะในธรรมบทมหายาน

 

ถึงจะอยุ่ใกล้บัณฑิต เป็นเวลานานชั่วชีวิต
คนโง่ก็หารู้พระธรรมไม่ เหมือนจวักทัพพีไม่รู้รสแกง
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

ปัญญาชน คบบัณฑิต แม้เพียงครู่เดียว
ก็พลันรู้แจ้งพระธรรม เหมือนลิ้นรู้รสแกง

พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

เหล่าคนพาลปัญญาทราม ทำตัวเองให้เป็นศัตรูของตัวเอง
เที่ยวก่อแต่บาปกรรรมที่มีผลเผ็ดร้อน
บุคคลทำกรรมใดทำแล้ว ทำให้เดือดร้อนภายหลัง
ร้องไห้น้ำตานอง เสวยผลของกรรมนั้นอยู่ กรรมนั้นชื่อว่าเป็นกรรมไม่ดี
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

กรรมใดทำแล้ว ไม่เดือดร้อนภายหลัง
ทั้งผู้กระทำก้เบิกบานสำราญใจ ได้เสวยผลของการกระทำ
กรรมนั้นดี
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

ตลอดระยะเวลาที่บาปยังไม่ให้ผล
คนพาลสำคัญบาปหวานปานน้ำผึ้ง
เมื่อใดบาปให้ผล เมื่อนั้นเขาย่อมได้รับทุกข์
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

คนพาล ถึงจะบำเพ็ญตบะ
โดยเอาปลายหญ้าคาจิ้มอาหารกิน ทุกเดืน
การปฏิบัติของเขาไม่เท่าหนึ่งในสิบหกส่วน
ของการปฏิบัติของท่านผู้บรรลุธรรม
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

กรรมชั่วที่ทำแล้ว ยังไม่ให้ผลทันทีทันใด
เหมือนนมรีดใหม่ ๆ ไม่กลายเป็นนมเปรี้ยวในทันที
แต่มันจะค่อย ๆ เผาผลาญผู้กระทำในภายหลัง
เหมือนไฟไหม้แกลบ
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน

 

คนพาลได้ความรู้มา
เพื่อการทำลายถ่ายเดียว
ความรู้นั้น ทำลายคุณความดีเขาสิ้น
ทำให้มันสมองของเขาตกต่ำไป
พุทธวจนะธรรมบทมหายาน