ศุภกร_ไชยนา

ขอบคุณสำหรับ เพลงนะคะ
เปิดมา ได้ฟังแต่เช้าเลยค่ะ เพราะมากค่ะ

[IMG]
> กดเบาๆนะจ๊ะ <

ก๊่่่าก อยู่กรุงเทพ ทำงานแล้วค่ะ มีแมวเจ็ดตัว หมาแปดตัว

[IMG]

กะทิเองค่ะ

บัวมีบุญมาฝากค่ะ เมื่อวานนี้บัวได้ไปสรงน้ำพระบรมสารีริกธาตุที่วัดโลกโมฬี
และได้เวียนทักษิณาวัตรรอบพระบรมสารีริกธาตุ พร้อมกับถวายผ้าไตรจีวรเป็นสังฆทานแด่สงฆ์ค่ะ
-ทำบุญค่าน้ำ ค่าไฟ และอื่นๆที่วัดโลกโมฬี
-ไปเวียนเทียนที่วัดพระสิงห์ค่ะ
และบัวขออนุโมทนาบุญที่พี่ศุภกรได้ทำมาแล้วทั้งหมดด้วยนะคะ ^^

[IMG]

วันหยุดขอให้มีความสุขมากๆนะคะ พักผ่อนเยอะๆนะคะ ^^

[IMG]
> กดเบาๆนะจ๊ะ <

บัวเคยไปวัดท่าซุงมา2ครั้งเองค่ะ ตอนนี้อยากฝึกแบบเต็มกำลัง
เลยไปขอ อ.เล็ก(อ.คณานันท์)ว่าถ้าอาจารย์ขึ้นมาเชียงใหม่บัวจะขอไปฝึกด้วยค่ะ
ถ้ายังงัยไปฝึกด้วยกันสิคะ ลองติดตามกระทู้ของอาจารย์ดูนะคะ
[IMG]
เมื่อวานนี้ 11:12 PM
kananun

โดยส่วนตัวแล้วบัวไม่เก่งหรอกค่ะ เอาเป็นว่าเคยฝึกค่ะ ได้ไม่ได้อีกเรื่องนึง
บัวไม่ขอเล่าแล้วนะคะ เพราะจะเป็นการอวดตัวเองทั้งๆที่ยังไม่ถึงไหนค่ะ
อภิญญาสมาบัติยิ่งอวดมากยิ่งเสื่อมเร็วค่ะ เป็นการสร้างมานะทิฐิในตัวตน
บัวรู้ตัวว่ายังไม่ดีค่ะ ที่เคยโพสถ์มันเป็นความโง่ของบัวเองค่ะ
ยังต้องปรับปรุงอีกมากค่ะ

ชอบดอกบัวเพราะจะได้นึกถึงพระบ่อยๆน่ะค่ะ มโนมยิทธิฝึกไม่นานค่ะ คนที่เคยได้มาแล้วในอดีตชาติ มาฝึกอีก ส่วนใหญ่ก็ได้ภายใน3วันน่ะค่ะ ยิ่งถ้าหลวงพ่อมาเข้าฝันแสดงว่าเป็นเชื้อสายของท่าน ฝึกแป๊บเดียวก็ได้เลยค่ะ ที่สำคัญอย่าไปอยากได้ค่ะ

[IMG]

[IMG]

[IMG]
> กดเบาๆนะจ๊ะ <

บัวพูดไป คุณศุภกรก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี งั้นบัวลบทิ้งเลยดีกว่าค่ะ
เอาไว้คุณศุภกรไปฝึกมโนมยิทธิได้แล้ว ค่อยมาคุยเรื่องนี้กันใหม่ก็แล้วกันนะคะ
ขอโทษด้วยนะคะ บัวไม่ได้มีเจตนาอวดอะไร
เพียงแต่อยากอธิบายเรื่องหลวงปู่ดู่ว่าตอนนี้ท่านอยู่นิพพานแล้วเท่านั้นเองค่ะ
ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^

สบายดีนะน้องท่าน ไม่ได้เจอกันนาน
ตอนนี้ พี่กับพระยาเดโชชัยมือศึก ย้ายมาทำงานที่เดียวกันแล้ว
พระยา ทำงานอยู่ชั่น 10
พี่อยู่ชั้น 9 ใกล้ชิดกันมากขึ้นครับ

ตั้งใจจริง ๆ เทวดามาช่วยให้กำลังใจ ไม่เห็นไม่เป็นไร
ไม่ต้องตั้งสัจจะก็ได้ จะเป็นกรงขังตัวเองให้ทุกข์ในคราวหน้า ให้ทุกข์นั่นเอง
ใช้ปวารณาก็ได้ ตั้งใจจริง ๆ
ถ้าไม่ตั้งใจจริง มารร้ายจะกระทืบซ้ำ ซ้ำจนไม่ให้เราเข้าไปในทาง ทางสายกลาง

ถ้ายังยึดแม้แต่เส้นทางการปฏิบัติธรรมต่าง ๆ
ไปยึด ทั้ง ๆ ที่ไม่มี ไม่ควรต้องเข้าไปยึด ก็คือสีลลัพตปรามาส
อันเป็นสังโยชน์ที่ผู้ปฏิบัติวิปัสสนาวางมันไม่หมดนั่นเอง
ไม่ต้องอ่านตำราก็เจอปัญญา ไม่ได้ดูถูกตำราแต่อ่านแล้ว ฝึกแล้ววาง ต้องตั้งใจจริง ๆ
ไม่ต้องอ่านตำราก็เจอปัญญา จะมีอยู่ในจิตเลย

ไม่สุข ไม่ทุกข์ ต้องเป็นกลางให้ได้ พิจารณาไปเรื่อย ๆ จะเป็นปัญญา ไม่ใช่ตำรา
ฝึกอย่างเดียว เราไม่เอา เราไม่อยาก ง่ายมาก กลางให้ได้ (มัชฌิมาปฏิปทา)
ภาวะที่เป็นสูญญตาเกิดอยู่แล้ว พิจารณาไปเลย ฝึกๆๆๆ ฝึกๆๆๆๆ
พิจารณาถ้าเหลือแค่ความอยากจากหิวไม่เป็นไร
วางให้ได้ทั้งหมด ว่าง จิตเปล่า

เมื่อเห็นโดยไม่มีรูปแล้ว เราจะได้พิจารณามันต่อไป ใช้จิตนี่ล่ะครับให้เป็นประโยชน์

ครูบาอาจารย์จึงเมตตาสอนต่อว่า
เวทนา (สุข ทุกข์ ๆลๆ ความภาคภูมิใจต่าง ๆ เช่นคนที่ติดในอุปมาอุปไมย) คือ สิ่งที่ยังไม่ใช่ของจริง
ติดไม่ได้ น้องข้างบน วางทั้งหมด วางอุปมาอุปไมยด้วยนะ ยังไม่ใช่หน้าที่ อย่าติด ติดไม่ได้ ติดข้อง
เวทนา คือ สิ่งที่ยังไม่ใช่ของจริง

เพื่อเข้าสู่ภาวะ แห่งการเจริญสติ พิจารณามันจนอยู่เหนือสุข ทุกข์ เวทนาทั้งปวง
อยู่เหนือเวทนาให้ได้ โดยอัตโนมัติ บางครั้งก็ยังดี อยู่เหนือเวทนาตลอดได้ยิ่งดี
ทำไมล่ะ
การดูจิต บางครั้งจะเห็นเป็นชั้น ๆ แห่งกิเลส เห็นจริง ๆ อะไรเป็นอุปาทาน ปัญญามาเลย
ว่ากันต่อไปนะครับ