อยากถามหน่อยครับว่า

อยากถามหน่อยครับว่า วิญญาณ 500 ปีบ้าง 1000 ปีบ้าง วิญญาณ ทหารสมัย กรุงศรีบ้าง มีอยู่จริงหรือเปล่าครับ ทำไมถึงอยู่ได้นานขนาดนั้น ทำไมไม่โดนยมบาลเอาตัวไป ลงนรก หรือขึ้นสวรรค์ ตามเวรกรรมของตน แล้วอะไรที่ทำให้เค้า ไม่ยอมไปผุดไปเกิด ซะทีครับ เพราะปกติแล้ว อายุไขคนเราก้อเฉลี่ยแล้วไม่น่าจะเกิน ร้อยปี (เป็ไปได้หรือไม่ และด้วยอำนาจอะไรครับ) รบกวนท่านผู้รู้ช่วยตอบหน่อยนะครับ แค่ส่งใสเฉยๆ ไม่ได้ไม่เชื่อนะครับ

 

เอ....นั่นสินะ เป็นกรรมอะไรหนอ

 

ถามได้ดีครับ....อย่างนี้ต้องปฏิบัติกรรมฐาน.....อีกหน่อยไปถามเอง....จะได้หายสงสัย.....

 

จิตดีไปสรรค์ จิตชั่วไปนรก จิตติดไปที่ติด จิตไม่ติดไปนิพพาน

 

มีอยู่จริงครับ ทุคติภูมิมีอยู่ ๔ ภูมิคือ ๑.สัตว์เดรัจจาน ๒.อมนุษย์ ๓.เปรต ๔.สัตว์นรก
ส่วนวิญญาณที่ถามนะ น่าจะเป้น อมนุษย์นะครับ

 

ตัวอย่างเปรต ญาติพระเจ้าพิมพิสาร ยังมีอายุตั้งหลายกับ อยู่ก่อนพระกัสสปะพระพุทธเจ้ามาถึงพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันเลยนะครับ

 

ไม่รู้เหมือนกันค่ะ

 

พวกหนึ่งคือพวกที่ตายก่อนกำหนด
นับเวลาที่ควรจะเหลืออยู่ 1 ปี ของเขาในโลกทิพย์ เท่ากับ 50 ปี ในโลกมนุษย์
เพราะงั้นถ้าตามอายุขัยจริงเหลือ 10 ปี เท่ากับต้องอยู่อีก 500 ปีโลกมนุษย์

 

ก่อนตายจิตไปยึดติดกับสิ่งใดก็จะได้สมใจ คือไปอยู่กับสิ่งนั่นเลย นั่นคือความสามารถของจิต ดังที่ได้ยินกันบ่อยๆว่าวันดีคืนดีจะมีทหารออกมารบกันให้คนได้เห็นกันในยามค่ำคืนนั่นคือจิตสุดท้ายได้ยึด ผู้รู้จึงหมั่นบอกว่าให้เราสวดมนต์นั่งสมาธิกันอยู่บ่อยๆ

 

พวกเขามีความโกรธก่อนตายเลยทำให้เป็นเปรตต่างจากอุบัตติเหตุจิตมีความอาฆาตต่อผู้ที่กระทำจึงไม่ยอมไปคาฟ

 

ก่อนที่เค้าจะตาย จิตเค้าผูกอยู่กับการรบราฆ่าฟัน ความเคียดแค้นในสงคราม พอตายไปอำนาจแห่งจิตที่ยังอยู่กับตอนนั้น จึงไปไหนไม่ได้ ยังคงวนเวียนอยู่กับจิตจดจ่อไว้ก่อนตายครับ ดังนั้นคนเราตายไปแล้วจะไปไหนก็ด้วยจิตสุดท้ายก่อนตายว่านึกถึงอะไรอยู่ ถ้าจิตกุศลก็ไปสุขคติ คนที่ตายแบบกระทันหันไม่รู้ตัว เช่นอุบัติเหตุ เค้าไม่รู้ตัวว่าเค้าตายเพราะตายแบบรวดเร็วมาก จิตไม่มีที่ยึดติด จึงล่องลอยวนเวียนอยู่ในที่ที่ตนตาย ไม่มีที่ไปไงครับ

 

แรงสัญญาทั้งนั้นละครับ