หลวงพ่อไปนอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาลคนไข้ที่ตายที่เตียงหลวงพ่อนอนมาขอส่วนบุญ

หลวงพ่อไปนอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาลคนไข้ที่ตายที่เตียงหลวงพ่อนอนมาขอส่วนบุญ​

     "..อาตมาเข้าไปพักรักษาตัวในตึกแห่งหนึ่งในโรงพยาบาล นอนพักตอนกลางวัน พอเคลิ้มหลับก็เหมือนมีคนมานอนด้วย มีความสัมผัสว่าเป็นเนื้อคน ปรากฎว่าเป็นผู้ชาย ต่อมาวันรุ่งขึ้นก็มานั่งคุยด้วย ก็เลยถามว่า "เมื่อวานนี้มาใช่ไหม" ตอบว่า "ใช่ครับ" ถามว่า "ทำไมมาทำแบบนี้ ถ้าคนอื่นเขาอยู่ไม่ได้นะ นี่ฉันไม่เป็นไร" เขาบอกว่า "ผมตายที่เตียงนี้ครับ" ก็ถามว่า "ทำไมมายุ่งที่นี่ ฉันจะนอน" เขาบอกว่า "เขามาเพื่อให้ทราบและมีความประสงค์อยากขอความช่วยเหลือ" ก็เลยบอกว่า "ทีหลังจะขอความช่วยเหลือใคร ก็บอกเขาตรง ๆ ประการแรกก่อนที่จะเข้ามา ทำให้เขาไม่กลัวก่อน อย่างฉันนี่ทำอย่างไรก็ไม่กลัวแน่ มีทางเดียวฉันกลัวตัวฉันเอง" เขาถามว่า "กลัวแบบไหน" ตอบว่า "กลัวว่าฉันโมโหจับสองขาแกฟาดน่ะสิ" บอกว่า "อย่าเพิ่งครับ ๆ" แล้วนั่งยอง ๆ เลยบอก "เอาไป ๆ อยากได้ก็ให้โมทนา" เขาโมทนาแล้วก็หายไป การที่เขาเข้าไปอย่างนั้น คนที่อยู่ในนั้นต้องมีบุญ

     ทีนี้เขาจะบอกก็ไม่ได้ยิน มาพูดด้วยก็ไม่ได้ยิน มาให้เห็นก็ไม่เห็น ก็เลยทำให้รู้ ถ้าเราเห็นอย่างนี้ไม่ต้องรอทำบุญทำกุศลแล้วค่อยอุทิศส่วนกุศลไปให้ เพราะบุญที่เราทำมันมีแล้ว ผีนี่เขามีความฉลาด เขารู้ว่าบุญเรามี ให้อุทิศส่วนกุศลตรงให้กับเขาเลย ไม่ต้องเสียเงินอีก.."

*คัดลอกจากหนังสือ ตายไม่สูญ...แล้วไปไหน เรื่องที่ 97 หน้า 211 โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง) จ.อุทัยธานี

 

ตอนนั้นผมนอนเฝ้ายายอยู่โรงพยาบาลหนองบัวลำภู ปรากฏว่า หลับฝันไปว่าหลวงพ่อฤาษีมาให้พร เราเองก็อธิษฐานเอา จากนั้น วิญญาณที่อยู่โรงพยาบาล ประมาณ 20 ได้ก็ได้ก้มลงกราบหลวงพ่อเหมือนกัน ป่านนี้ไปเกิดแล้วมั้ง