สมเด็จพระสังฆราชวัดราชบพิตรฯ สิ้นพระชนม์เมื่อเดือนสิงหาคม 2531

สมเด็จพระสังฆราชวัดราชบพิตรฯ สิ้นพระชนม์เมื่อเดือนสิงหาคม 2531​

     "..หัวค่ำวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2531 อาตมาทราบข่าวสมเด็จพระสังฆราช วัดราชบพิตรฯ สิ้นพระชนม์ ประวัติของท่านดีมาก ท่านเป็นพระผู้ใหญ่ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เป็นพระที่ควรแก่การบูชา ท่านคงไปอย่างน้อยก็พรหมชั้นที่ 12 กระมัง พูดตามความรู้สึก ในจริยาวัตรของท่าน

     วันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2531 คุณหมอวัฒนะได้เอาน้ำเกลือมาถวายอาตมา คุณหมอวัฒนะเป็นหมอร่วมรักษาสมเด็จพระสังฆราช วัดราชบพิตรฯ จึงถามว่า "ทำไมรักษาให้สมเด็จพระสังฆราชสิ้นพระชนม์" คุณหมอตอบว่า "ท่านบอกว่าเบื่อเหลือเกินครับ" เรื่องเบื่อเป็น นิพพิทาญาณ ของคนมีฌานสมาบัติ แต่ทว่าสมเด็จฯท่านเบื่อตอนป่วยหนัก อย่างนี้อาจจะเป็นการเบื่อของวิปัสสนาญาณก็ได้ ใครจะรู้ใจของท่านแน่นอน อาการป่วยเป็นเหตุให้ใจว่างจาก

     1) ความรักในระหว่างเพศ เพราะทุกขเวทนารบกวน
     2) ความอยากร่ำรวย เพราะทุกขเวทนารบกวน
     3) ความอยากจะฆ่าใคร เพราะไม่มีแรงและทุกขเวทนารบกวน
     4) สักกายทิฏฐิ หมดความรู้สึกว่า ร่างกายนี้ดีเป็นสมบัติของเรา เพราะมันกำลังจะตายและมีทุกขเวทนาอย่างสาหัส

     เมื่อทุกขเวทนาทำให้เว้นจากอารมณ์ 4 อย่างตามที่กล่าวมา ถ้าเป็นคนที่มีธรรมะก็มีหวังหมดสิทธิ์ในการเวียนว่ายตายเกิด เว้นไว้แต่คนไร้ธรรมะเท่านั้น ที่ยังหมกมุ่นกับความเกิดต่อไป สำหรับสมเด็จพระสังฆราชฯ ท่านมีเมตตาสูงและเป็นพระทรงธรรมะ ท่านจะไปทางไหนเป็นเรื่องของท่าน.."

*คัดลอกจากหนังสือ ตายไม่สูญ...แล้วไปไหน เรื่องที่ 25 หน้า 94 โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษี) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี