สมาธิของผู้ไม่มีศีล

เกร็ดธรรม
หลวงปู่พุธ ฐานิโย
วัดป่าสาละวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา


การปฏิบัติธรรมเนี๊ยะ เรามีจุดมุ่งประสงค์

หนึ่ง เพื่อให้จิตสงบเป็นสมาธิ
ประการที่สอง เพื่อให้เกิดสติปัญญา
ซึ่งเกิดจากสมาธิ เรียกว่า สมาธิปัญญา

สมาธิปัญญาเนี๊ยะ คือปัญญาที่เกิดจากจิตสงบเป็นสมาธิ
สามารถที่จะบรรดาลจิตให้เกิดความรู้
ภูมิจิตภูมิธรรม เป็นลำดับ
ซึ่งสุดแท้แต่ สมรรถภาพของผู้บำเพ็ญนั้น
จะสามารถทำให้เป็นไปได้เพียงไรแค่ไหน

การทำสมาธิโดยทั่วๆไปเราไม่จำเป็นจะต้องมีศีลก็ได้

แต่

สมาธิของผู้ไม่มีศีลนั้น
ไม่เป็นไปเพื่อตรัสรู้ มรรค ผล นิพพาน

เช่น

สมาธิของนักไสยศาสตร์
เค้าอาจจะบริกรรมภาวนาคาถาของเขาแล้ว

สามารถปล่อยตะปู หรือพอกหนัง บังฟันอะไรทำนองนั้น
ทำให้คนเจ็บ คนไข้ คนตายได้
อันนี้ก็คืออำนาจสมาธิ
ถ้าสมาธิไม่มีแล้ว หนังแผ่นโตๆเบ้อเร่อ
จะพอกลงมาให้มันเล็กนิดเดียวได้อย่างไร
ตะปูที่มันไม่มีจิตมีใจมี วิญญาณ
แล้วจะไปปล่อยเข้าท้อง เข้าไส้คนได้อย่างไร ถ้าไม่มีสมาธิ


แต่

สมาธิที่เป็นไปเพื่อความทำลายนี่ มุ่งที่จะทำลายนี่
เป็นมิจฉาสมาธิ


อย่างญาติโยมทั้งหลายที่พากันทำสมาธิภาวนาเนี๊ยะ
พอตั้งใจจะภาวนาลงไปแล้ว
ส๊าธุ ส๊าธุ ข้าพเจ้าภาวนาแล้ว พรุ่งนี้ขอให้ถูก หวยเบอร์มิจฉาสมาธิ
ขอให้ข้าพเจ้ามีคนนิยมนับถือมากๆ มิจฉาสมาธิ

สัมมาสมาธินั้น
ก็มุ่งให้จิตสงบตั้งมั่นให้รู้จริงเห็นจริง ภายในจิต ในใจของตนเอง
อย่างน้อยก็ให้รู้ว่า ใจของเรา จิตของเราเนี๊ยะ มันเป็นอย่างไร
มันเป็นคน ขี้โลภ ขี้โกรธ ขี้หลง
หรืออะไรก็แล้วแต่ อ่านตัวเองให้มันออก

นี่คือจุดที่เราจะต้องการรู้

รู้สิ่งภายนอก นั้น
รู้มากมายก่ายกองสักเพียงใดก็ตาม
ไม่เกิดประโยชน์ สำหรับผู้รู้
ยิ่งรู้มากก็ยิ่งยากนาน

อ่านต่อที่นี่ http://palungjit.org/threads/การทำสมาธิแบบพระอาจารย์เสาร์-หลวงปู่พุธ-ฐานิโย.334258/

 

สาธุ