พระเจ้าตากสินมหาราชถูกประหารชีวิตจริงหรือไม่ โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

ในห้อง 'หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ' ตั้งกระทู้โดย ชนะ สิริไพโรจน์, 28 ธันวาคม 2015.

  1. ชนะ สิริไพโรจน์

    ชนะ สิริไพโรจน์ ทีมผูัดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 กรกฎาคม 2008
    โพสต์:
    5,891
    กระทู้เรื่องเด่น:
    14
    ค่าพลัง:
    +35,260
    ๒๘ ธันวาคม ๒๕๕๘ วันพระเจ้าตากสินมหาราช

    สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชถูกประหารชีวิตจริงหรือไม่
    โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
    <WBR>
    พระเจ้าตากสินมหาราช พระองค์เป็นคนรักชาติ เมื่อกรุงศรีอยุธยาแตกครั้ง<WBR>หลัง ยับเยินมาก พระองค์มีกำลัง ๕๐๐ คน ตีฟันฝ่าข้าศึกออกไป รวบรวมกำลังคนได้ไม่เกิน ๕ พันคน ก็กำลังใหญ่ ๆ ๑๐ จุด ของกำนันจันนั่นแหละ กลับมากู้กรุงศรีอยุธยา สามารถกู้คนไทยได้ทั้งชาติ นี่เราก็ต้องถือว่าเป็นบารม<WBR>ีของพระเจ้าแผ่นดินที่สามารถรวบรวมคนสำค<WBR>ัญไว้ได้ เช่น พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกก็ดี กรมพระราชวังบวรก็ดี นี่ต้องถือว่าเป็นคู่บารมี เป็นคนที่มีบุญคุณต่อประเทศ<WBR>ชาติมาก เวลานั้นตอนกรุงแตกมีคนขายช<WBR>าติ แต่สมัยพระเจ้าตากสินไม่มีค<WBR>นขายชาติ เพราะถ้ามีคนขายชาติละก็ ถูกกำจัดเสียหมดไม่เหลือ ดูคนคิดคดทรยศอย่างพระยาสวร<WBR>รค์ก็ถูกประหารชีวิต การปกครองกันต้องทำกันแบบนี<WBR>้จึงจะถูกไม่ควรปล่อยให้ไอ้<WBR>พวกขอมเก่าเข้ามาทำลายชาติ เวลานี้เรามักนิยมขอมเก่ากั<WBR>น ทั้ง ๆ ที่มันทำลายชาติไทยไปตั้งหล<WBR>ายวาระ และมันก็อ้างว่าจะทำโน่นให้<WBR>เจริญ จะทำนี่ให้เจริญ แต่มันบ่อนทำลายทุกอย่าง

    ...เมื่อพระเจ้าตากสินขึ้นม<WBR>าเป็นกษัตริย์ พระองค์ไม่ได้เป็นลูกกษัตริ<WBR>ย์ ไม่มีราชสมบัติมาก่อน การรบทัพจับศึกไม่ได้หยุด นึกดูก็แล้วกัน ท่านเป็นพ่อบ้าน เพียงแค่พ่อบ้านแม่เรือน ก็รู้อยู่ว่าการจับจ่ายใช้ส<WBR>อยมันมากมายเพียงใด ถ้าเป็นเรื่องของประเทศล่ะจ<WBR>ะจับจ่ายใช้สอยกันมากมายขนา<WBR>ดไหน เงินที่ใช้สอย เบี้ยหวัด เบี้ยบำนาญ เงินเดือนข้าราชการของท่านก<WBR>็ไม่มี ผลที่สุดในฐานะที่พระองค์มี<WBR>เชื้อสายเป็นจีนมาก่อน ท่านจึงต้องอาศัยจีนคือ “ขอยืมเงินเจ้าสัวคนจีนเขาม<WBR>า” เพราะเป็นหนี้ เบี้ยหวัด เบี้ยบำนาญข้าราชการเขาอยู่<WBR>มาก

    ...ฉะนั้น มาบั้นปลายของชีวิต ท่านจึงมาคิดว่า “ถ้าเราจะเป็นกษัตริย์ต่อไป<WBR> เราก็ต้องใช้หนี้เขา เงินก็ไม่มีจะใช้หนี้เขา” จึงได้เรียกสมเด็จเจ้าพระยา<WBR>มหากษัตริย์ศึก หรือสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬ<WBR>าโลก เข้ามาพบในวันหนึ่งให้ทรงเค<WBR>รื่องรบขัดดาบมาด้วย เจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกท่า<WBR>นก็แปลกใจคิดว่าคงจะมีเรื่อ<WBR>งร้าย ครั้นเข้ามาแล้วก็ปรากฏว่า พระเจ้าตากสินอยู่ทรงอยู่อง<WBR>ค์เดียวในห้องพระ ทรงขาวทั้งชุดนั่งชักลูกประ<WBR>คำ พระพุทธยอดฟ้าเห็นแบบนั้นก็<WBR>ไม่กล้าเข้ามา เพราะขัดดาบมาด้วย พระเจ้าตากสินเห็นเข้า ก็ทรงเรียกว่า

    “ด้วงเรอะ เข้ามาซิ (ความจริงท่านเป็นเพื่อนกัน<WBR>) เอาดาบเข้ามาด้วย”
    พระพุทธยอดฟ้าจะถอดดาบเก็บข<WBR>้างนอกก็จำต้องถือเข้ามา แล้ววางดาบไว้ห่าง ๆ หมอบคลานเข้าไปเฝ้า
    พระเจ้าตากสินรับสั่งว่า “หยิบดาบมาให้ใกล้”

    พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกก็เลยเ<WBR>อามือกระทุ้งดาบออกนอกประตู<WBR>ไป ในฐานะที่พระมหากษัตริย์ประ<WBR>ทับอยู่พระองค์เดียว การถือดาบเข้าไปอย่างนั้นย่<WBR>อมไม่เหมาะ และอยู่ในชุดรบ
    พระเจ้าตากสินจึงถามว่า “ด้วง อยากจะเป็นพระเจ้าแผ่นดินไห<WBR>ม”
    พระพุทธยอดฟ้าก็กราบทูลว่า “ไม่เคยคิด พระพุทธเจ้าข้า”

    พระเจ้าตากสินจึงบอกว่า “ด้วง จะต้องเป็นพระเจ้าแผ่นดิน” แล้วทรงเล่าเรื่องตามความเป<WBR>็นจริงให้ทราบ แล้วบอกว่า “อีกไม่กี่วัน เจ้าสัวเขาจะมาทวงเงินเขา ด้วงก็รู้อยู่แล้วนี่ว่า ฉันเป็นพระเจ้าแผ่นดินที่ยา<WBR>กจนที่สุด ฉันไม่มีทรัพย์สินที่ไหนมาเ<WBR>ลย ต้องกู้เงินเจ้าสัวเขามาจับ<WBR>จ่าย ใช้สอย เวลานี้ฉันก็เป็นหนี้ เบี้ยหวัด เงินเดือน เงินปี ของข้าราชการอยู่มาก ยังชำระไม่หมด การรบทัพจับศึกก็ไม่เสร็จ ทำอยู่ตลอดเวลา การจับจ่ายใช้สอยมันก็มาก ถ้าฉันจะเอาเงินใช้หนี้เขาก<WBR>็ไม่พอ เราก็จะต้องกู้หนี้ยืมสินเข<WBR>าใหม่อีก และเงินเก่าเราก็ไม่มีให้เข<WBR>าพร้อมทั้งดอกเบี้ย ฉันลำบากมาก ถ้ากระไรก็ดี ด้วงจะต้องเป็นพระเจ้าแผ่นด<WBR>ิน เวลานี้เขมรแข็งเมือง ให้ด้วงยกทัพไปตีเขมร เอาลูกชาย ๒ คน ของฉันไปด้วย และเมื่อตีเขมรได้แล้ว ไม่ต้องเอาลูกชายฉันมา ให้ครองอยู่ที่นั่น ด้วงกลับมา ด้วงก็เป็นกษัตริย์

    สำหรับเงินที่จะต้องใช้ให้แ<WBR>ก่ข้าราชการ เบี้ยหวัด เงินปีต่าง ๆ ที่คั่งค้างฉันเตรียมไว้แล้<WBR>ว และเงินอีกส่วนหนึ่งสำหรับใ<WBR>ช้ภายในประเทศฉันก็เตรียมไว<WBR>้แล้ว และเงินอีกส่วนหนึ่งที่จะใช<WBR>้เวลาที่ด้วงเป็นกษัตริย์ฉั<WBR>นก็เตรียมไว้แล้ว รวมเป็น ๓ ส่วนด้วยกัน ซึ่งในระยะไม่ช้า เจ้าสัวเขาก็จะมาทวงเงินของ<WBR>เขา ซึ่งตอนนี้แหละ ด้วงจะต้องเป็นพระเจ้าแผ่นด<WBR>ิน และฉันจะต้องพ้นจากตำแหน่งพ<WBR>ระเจ้าแผ่นดิน แต่ด้วงทำงานคราวนี้ต้องทำใ<WBR>นรูปปฏิวัติหรือทำในรูปขบถย<WBR>ึดอำนาจจากฉัน แต่การยึดอำนาจกันเฉย ๆ ใคร ๆ เขาจะคิดว่าด้วงเป็นคนอกตัญ<WBR>ญู เห่อเหิมมาก ฉันจะทำทีเหมือนว่าเป็นนักบ<WBR>วช และทำเป็นสติฟั่นเฟือน ในที่สุดกลับมาแล้ว ด้วงก็จับฉันประหารชีวิต แต่การประหารชีวิตฉันนั้น จะประหารจริงหรือหลอกก็ให้เ<WBR>ป็นวิธีการของด้วง ฉันพร้อมที่จะยอมตายเพื่อชา<WBR>ติ.."

    ...เห็นไหมลูกหลานที่รัก คนดีท่านทำอย่างนี้ ท่านไม่มานั่งเมามันเพื่อต้<WBR>องการรัฐธรรมนูญ ต้องการรัฐสภา เวลาประกาศกับประชาชนก็ว่าต<WBR>้องการเป็นตัวแทนของประชาชน<WBR>ชาวไทย แต่เมื่อเลือกเข้าไปแล้วก็อ<WBR>ยากจะเป็นรัฐมนตรีมุ่งความเ<WBR>ป็นใหญ่

    ....แต่นี่พระเจ้าตากสินมหา<WBR>ราช ท่านไม่ต้องการอย่างนั้น เมื่อสมเด็จพระยามหากษัตริย<WBR>์ศึกเวลานั้นได้ทราบความจริ<WBR>ง และสมเด็จพระเจ้าตากสินก็มี<WBR>พระทัยมั่นคงต้องการให้สมเด<WBR>็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกเ<WBR>ป็นพระเจ้าแผ่นดิน ไม่อย่างนั้นประเทศไทยเราจะ<WBR>ทรงตัวอยู่ไม่ได้ เพราะว่าท่านกู้เงินของจีน ถ้าไม่มีเงินให้เขา ก็อย่าลืมว่าประเทศไทยกับปร<WBR>ะเทศจีนน่ะกำลังต่างกัน เราเองก็เพิ่งจะตั้งตัวได้ใ<WBR>หม่ ๆ เพียงแต่จีนเขาใช้กำลังใกล้<WBR> ๆ กับเรา เราก็สู้เขาไม่ได้ ถ้าเขาหากว่าเราโกงเขา นี่เนื้อแท้ความจริงเป็นอย่<WBR>างนี้

    ...แต่ทว่าต่อมาภายหลัง พระยาสรรค์บุรี ทำงานเกินอำนาจที่สั่งไว้ จับพระเจ้าตากสินเอาเสียจริ<WBR>ง ๆ จับแบบเอาจริง แต่ตอนเข้าไปจับนั้น ท่านท้าวผกาพรหมบอกว่า ขุนดาบ ๑๐ พระยาของพระเจ้าตากสินนี่จะ<WBR>สู้ เพราะมีกำลังรักษาพระองค์อย<WBR>ู่พอสมควร พระยาสรรค์บุรี ไปเอากำลังมาจากกรุงศรีอยุธ<WBR>ยา เนื้อแท้จริง ๆ ถ้ารบกันพระยาสวรรค์ก็หัวขา<WBR>ด แต่ทว่าพระเจ้าตากสินคิดว่า<WBR> ถ้าเกิดสู้กันจริง ๆ งานที่คิดไว้ก็ไม่เป็นผลเพร<WBR>าะว่า ขุนดาบ ๑๐ พระยานี่ยังไม่รู้เรื่อง ถ้ารบก็ต้องรบกันถึงขั้นแตก<WBR>หักกันจริง ๆ พระองค์จึงห้ามปราม ๑๐ พระยานั่น ปล่อยให้พระยาสวรรค์จับ

    ...เรื่องการลงโทษ พระสงฆ์ ของพระเจ้าตากสินเรื่องนี้ก<WBR>็หลอกกัน เมื่อพระสงฆ์ทำผิดเรียกมาสอ<WBR>บสวน เวลาจะลงโทษ ก็เอานักโทษมาโกนหัวเอาผ้าเ<WBR>หลืองนุ่งแล้วก็เฆี่ยน เขาก็หาว่าท่านบ้าเฆี่ยนพระ<WBR> แต่ความจริงพระไม่ได้ถูกเฆี<WBR>่ยน พระองค์ทำให้คนอื่นเขาเห็นว<WBR>่าบ้า นี่สติฟั่นเฟือน การจับให้ออกจากพระมหากษัตร<WBR>ิย์ก็เป็นของธรรมดา

    ....เมื่อพระพุทธยอดฟ้าจุฬา<WBR>โลก ทราบเรื่องพระยาสวรรค์ทำเกิ<WBR>นเหตุ จึงยกทัพกลับจับพระยาสวรรค์<WBR>บุรีประหารชีวิตเสีย ได้รับสถาปนาเป็นพระเจ้าแผ่<WBR>นดิน เป็นสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬ<WBR>าโลก มีคำสั่งให้เอาพระเจ้าตากสิ<WBR>นมหาราชมาประหารชีวิต โดยการใส่กระสอบแล้วทุบด้วย<WBR>ท่อนจันทน์จนตาย แต่คนที่อยู่ในกระสอบไม่ใช่<WBR>พระเจ้าตากสินครั้งแรกมีราช<WBR>องครักษ์ของพระองค์มีความจง<WBR>รักภักดีมาก อาสาตายแทนพระเจ้าตากสิน แต่สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬา<WBR>ไม่เอา ให้เอานักโทษประหารชีวิตมาใ<WBR>ส่กระสอบทุบด้วยท่อนจันทน์ต<WBR>ายแทน ราชองค์รักษ์นั่นก็ถูกฆ่าด้<WBR>วยในฐานะที่รู้เรื่องเข้าเด<WBR>ี๋ยวปากจะมากไป และแล้วกลางคืนวันหนึ่งก็ลง<WBR>เรือจากปากท่อไปยังนครศรีธร<WBR>รมราช บวชเป็นพระสงฆ์ในพระพุทธศาส<WBR>นาแถวนั้นเขาเรียกกันว่า หลวงตาพรหมา ปัจจุบันเรายังพบซากกุฏิร้า<WBR>งอยู่เชิงเขาแถวนั้นเป็นป่า<WBR>ลึก สงัดมาก ท่านเจริญพระกรรมฐานอยู่ที่<WBR>นั้นจนสิ้นชีวิต.."

    <WBR><WBR>ที่มาจาก...หนังสือ เรื่องจริงอิงนิทาน พิเศษ หน้า ๘๙ - ๙๑
     

แชร์หน้านี้

Loading...