ปกิณกะธรรม

๑.ตัวธรรมปัจจุบันอยู่ที่ลมหายใจ หายใจเข้าก็รู้อยู่ในธรรมปัจจุบัน หายใจออกก็รู้อยู่ในธรรมปัจจุบัน หากจิตรู้อยู่ในอารมณ์ธรรมปัจจุบันตลอด ธรรมในอดีต ธรรมในอนาคตก็เข้ามาแทรกอารมณ์ปัจจุบันไม่ได้ หรือ อารมณ์ ๒ ก็เกิดขึ้นได้ ดังนั้น อุเบกขาหรือตัวสังขารุเบกขาญานจึงเกิดขึ้นได้ที่ตรงนี้เอง

๒.นินทาสโมสร หรือ โลกธรรม ๘ เกิดขึ้นเป็นธรรมดา ตามกฎของกรรม ซึ่งต่างคนต่างก็ทำเอาไว้เองในอดีต มีอยู่มาก (ไม่เขียนเพราะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่ผู้อ่าน)

สรุปว่าโลกธรรม ๘ เป็นกฎของกรรมซึ่งเป็นอริยสัจละเอียดหรืออริยสัจขั้นสูง และเป็นไตรลักษณ์ ใครไปสนใจ-ไปยึด-ไปเกาะ ก็ล้วนเป็นทุกข์ จึงต้องใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นว่าเป็นของธรรมดาของชาวโลก จุดนี้สมเด็จองค์ปัจจุบัน ทรงตรัสรับรองว่า "ถูกต้องแล้วจงหมั่นศึกษากรรมให้ครบวงจรเกิด กายกรรม ๓, วจีกรรม ๔ , มโนกรรม ๓ ทุกกรรมบถมีผลส่งให้เกิดทุกข์ได้ ๓ ประการ เมื่อตนเองทำเหตุให้เกิดแล้ว ทรงให้หลักแยกว่าเป็นกรรมในอดีต หรือเป็นกรรมปัจจุบันให้ผลดังนี้

ก)"ให้ตรวจสอบดูว่า ในปัจจุบันชาติเราทำกรรมนี้มาก่อนหรือเปล่า แยกเป็นกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม หากไม่มีก็แสดงว่า เราเคยก่อกรรมนี้ไว้ในอดีตชาติแน่นอน

ข) สำหรับกรรมปัจจุบัน ให้ผลทันตาเห็นอย่างหนึ่ง ให้ผลในอดีตอีกอย่างหนึ่ง เช่น คนกินยาพิษและตายลงในขณะนั้น เป็นกรรมให้ผลทันตาเห็น หากเราไปด่าเขาไว้เมื่อวานนี้ บุคคลนั้นเขารู้เข้า ก็มาด่าเราตอบในวันนี้ ก็เป็นกรรมที่เราเคยทำไว้ในชาติปัจจุบัน หากเราคิดชั่ว จิตในขณะนั้นก็มีไฟกิเลสสุมเผาจิตเรา เป็นผลในปัจจุบันหากเราคิดดีจิตในขณะนั้น ก็มีอารมณ์สุขเป็นผลในปัจจุบัน"

ค)"ส่วนกรรมที่ทำในชาตินี้ แต่ให้ผลของกรรมในชาติต่อไปกล่าวคือผู้ละเมิดศีล ๕ กรรมที่ทำในชาติปัจจุบัน บางคนยังมีบุญกุศลเก่าหนุนเนื่องอยู่ (กุศลกรรมกำลังให้ผลเขาอยู่) ก็ยังไม่ปรากฎผลของกรรม ให้เห็นในชาติปัจจุบัน พอหมดอายุขัยจิตวิญญานก็ไปสู่อบายภูมิ ๔ ตามกรรมนั้น ๆ คือ ไปรับผลของกรรมในอนาคตนั่นเอง จุดนี้คนมืด คนบาป ย่อมมองไม่เห็น และไม่เชื่อในกฎของกรรมข้อนี้ ไม่เชื่อว่านรก-สวรรค์-พรหม-นิพพานมีจริง ต่อเมื่อร่างกายตาย จิตวิญญานไปสู่อบายภูมิ ๔ แล้ว ก็สายเกินไปที่จักกลับมาเรียนรู้กฎของกรรมได้

ที่มา : ธรรมะหลวงพ่อ :หลวงพ่อฤาษี (พระราชพรหมยาน) และพระอริยเจ้าบางองค์ รวบรวมโดยพล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน หน้า ๙๘ - ๑๐๐