ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

สันดาน โดยท่าน ว. วชิรเมธี
จากเวปhttp://www.oknation.net/blog/monchai83/2010/08/05/entry-1
เร็วๆ นี้มีลูกศิษย์คนหนึ่งมาเล่านิทานให้ผู้เขียนฟัง[FONT=2005_GM_Evolution]
พอได้ฟังแล้ว ก็ทำให้เกิดความสว่างโพลงในหัวใจได้ไม่น้อย[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]คุณน่าจะได้ฟังนิทานเรื่องนี้ดู บางทีอาจจะทำให้หายข้องใจได้บ้างว่า
คนบางคนนั้น เขามี [FONT=2005_GM_Evolution]"[/FONT]ธาตุแท้[FONT=2005_GM_Evolution]"[/FONT] ของเขามาอย่างนั้นเอง[FONT=2005_GM_Evolution]

[/FONT]นิทานมีอยู่ว่า ...... [FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]มีอยู่วันหนึ่ง เจ้าแมงป่องตัวหนึ่ง[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ไต่ไปมาตามริมฝั่งน้ำจนเซ็งชีวิต
เลยเกิดความคิดขึ้นมาว่า[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]ถ้าได้ข้ามน้ำไปยังฝั่งโน้น[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]คงมีอะไรให้ทำมากกว่าการไต่ไปมาอยู่ที่เดิมอย่างซ้ำซากเป็นแน่[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]
มันมองหาวิธีที่จะข้ามน้ำไปยังฝั่งโน้นอยู่หลายวัน
และในที่สุดโอกาสก็มาถึงจนได้[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เมื่อมันพบกบตัวหนึ่งกำลังจะว่ายข้ามน้ำไปยังฝั่งตรงข้ามพอดี[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เจ้าแมงป่องเห็นเช่นนั้น จึงขอเป็นผู้โดยสารขี่หลังกบไปชมวิวฝั่งโน้นบ้าง[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]กบนึกสังหรณ์ใจแปลกๆ จึงถามว่า[FONT=2005_GM_Evolution]
"[/FONT]แมงป่องเพื่อนรัก เธอจะรับประกันได้อย่างไรละว่า[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เมื่อฉันให้เธอขี่หลังข้ามไปฝั่งโน้นแล้ว เธอจะไม่แว้งมาต่อยฉัน[FONT=2005_GM_Evolution]" [FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT][/FONT][FONT=2005_GM_Evolution]
"[/FONT]กบเพื่อนรัก ทำไมจึงมองฉันในแง่ร้ายเช่นนั้น[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ถ้าคนอย่างฉันไม่มีคุณธรรมต่อเพื่อนเช่นเธอเสียแล้ว
ในโลกนี้[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]คงหาคนดีไม่ได้อีกแล้ว[FONT=2005_GM_Evolution]"
"[/FONT]มั่นใจนะว่าเธอจะไม่ต่อยฉันกลางแม่น้ำแน่ๆ[FONT=2005_GM_Evolution]" [/FONT]กบคาดคั้น[FONT=2005_GM_Evolution]
"[/FONT]โธ่เพื่อนเอ๋ย ถ้าฉันต่อยเธอ ฉันก็จมไปพร้อมๆ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]กับเธอนะสิ[FONT=2005_GM_Evolution]" [/FONT]แมงป่องอธิบายอย่างสมเหตุสมผล[FONT=2005_GM_Evolution]
"[/FONT]เออ จริงของเธอสินะ มาสิ ถ้างั้นเธอขึ้นขี่หลังฉันได้เลย เราจะข้ามไปฝั่งโน้นด้วยกัน[FONT=2005_GM_Evolution]"
[/FONT]ว่าแล้ว เจ้าแมงป่องก็ได้ขี่หลังกบสมใจ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]กบน้อยพาเพื่อนร่วมทางลอยไปสักพักหนึ่งก็จะถึงฝั่ง[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]พอเห็นฝั่งเคลื่อนตัวมาใกล้ทุกที[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เหลืออีกเพียงศอกเดียวเท่านั้นก็จะถึงฝั่ง[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]แมงป่องก็เผลอตัวต่อยหลังกบเข้าอย่างถนัดถนี่[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]กบร้องด้วยความเจ็บปวดขึ้นสุดเสียง
พอรู้สึกตัว กบก็หันมาถามแมงป่องว่า
[FONT=2005_GM_Evolution]"[/FONT]ไหนแกรับปากว่าจะไม่ต่อยฉัน แล้วนี่แกทำอะไรลงไป[FONT=2005_GM_Evolution]"
"[/FONT]ไม่รู้สิ ฉันไม่ได้คิดจะต่อยเธอเลย[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]แต่มารู้สึกตัวอีกที ฉันก็ต่อยเธอไปแล้ว[FONT=2005_GM_Evolution]"
[/FONT]แมงป่องตอบอย่างเสียไม่ได้ ไม่ยี่หระกับสิ่งที่ตนทำแม้สักนิด[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]อนิจจา กบน้อยพอลอยแตะฝั่ง ก็ถึงแก่กรรมไป[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ส่วนแมงป่อง ก็ขึ้นฝั่งอย่างสบายใจ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ดูไม่รู้สึกทุกข์ร้อนอะไรกับสิ่งที่ตนเป็นคนก่อแม้แต่น้อย...[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]
[FONT=2005_GM_Evolution][/FONT]ทันทีที่ฟังนิทานเรื่องนี้จบ ผู้เขียนนึกถึงคำๆ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]หนึ่งขึ้นมาทันที นั่นคือคำว่า [FONT=2005_GM_Evolution]
"[/FONT]สันดาน[FONT=2005_GM_Evolution]" [/FONT][FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ขออภัย หากคำนี้เป็นคำไม่สุภาพ แต่ผู้เขียนรู้สึกว่า[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ในโลกนี้ มีคนบางประเภทจริงๆ ที่เกิดมาแล้วทำตัวเป็น [FONT=2005_GM_Evolution]"[/FONT]อันธพาล[FONT=2005_GM_Evolution]" [/FONT][FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]โดยสายเลือด โดยความเคยชิน จนเป็นนิสัย[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เราไม่ทราบว่า คนที่รู้สึกมีความสุขเสมอ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]กับการได้ทำร้ายคนอื่นทั้งโดยตรงและโดยอ้อมนั้น[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เขาเติบโตมาในสภาพแวดล้อมอย่างไร ได้รับการศึกษามาอย่างไร[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]แต่พอมาเจอกับเรา[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เขาก็ได้กลายเป็นคนที่มีความสุขกับการเป็นคนเลวไปเสียแล้ว[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]สำหรับคนประเภทนี้ คุณคงไม่ต้องไปทำร้าย[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]หรือตอบโต้เขาอีกแล้ว การที่เขาเป็นคนเช่นนั้น[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]นับว่าเป็นเคราะห์กรรมของเขามากพออยู่แล้ว [FONT=2005_GM_Evolution]
"[/FONT]เพราะทั้งชีวิตนี้คนเช่นนี้ จะไม่ได้รับความรักจากใครเลย[FONT=2005_GM_Evolution]"[/FONT][FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ลึกๆแล้วคนที่มีความสุขกับการหาทุกข์ให้คนอื่นนั้น เขาเป็นคนน่าสงสาร[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]บางทีหากเราสามารถคลี่ปมของเขาออกมาดูได้ ก็จะเห็นว่า[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]คนอย่างนี้ควรได้รับความเห็นใจ มากกว่าจะซ้ำเติมเขา[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ปล่อยเขาไปเถอะคุณ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]การที่เขาเป็นคนเลว (โดยสันดาน) [FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]แล้วยังไม่รู้สึกตัวนั้น[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ก็ทำให้เขาสร้างกรรมหนักหนาสาหัสแก่ตัวเองมากพออยู่แล้ว[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เราไม่ควรจะเลวร่วมขบวนกับเขา ด้วยการหาวิธี[FONT=2005_GM_Evolution] "[/FONT]เอาคืน[FONT=2005_GM_Evolution]" [/FONT]แก่เขาเลย[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]การไม่ยุ่งกับคนประเภทนี้ คือ วิธีรับมือที่ดีที่สุดวิธีหนึ่ง[FONT=2005_GM_Evolution]

[/FONT]พระพุทธเจ้าเคยเล่านิทานว่า [FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ในอดีตชาติ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]พระองค์ทรงเคยเกิดเป็นราชสีห์เจ้าป่า
จู่ๆ[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]วันหนึ่งมีหมูสกปรกที่ชอบนอนกลิ้งเกลือกในหลุมอุจจาระเหม็นคลุ้งมาท้าสู้กัน[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ราชสีห์เจ้าป่ามองดูเจ้าหมูสกปรกแล้วก็คำรามขึ้นว่า[FONT=2005_GM_Evolution]
"[/FONT]เจ้าหมูสกปรกเอ๋ย หากเจ้าต้องการชัยชนะ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ข้าก็ยินดีจะยกชัยชนะนั้นให้เจ้าเดี๋ยวนี้เลย[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]แต่จะให้ข้าไปสู้กับเจ้านั้น ข้าไม่สู้หรอก[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ข้ายินดียอมแพ้เสียยังจะดีกว่าไปสู้กับหมูสกปรกอย่างเจ้า[FONT=2005_GM_Evolution]"[/FONT][FONT=2005_GM_Evolution]

[/FONT]คนบางคนนั้น มีธาตุแท้ไม่ต่างอะไรกับแมงป่อง[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]และมีความสุขกับการทำความเลวเหมือนกับหมูป่าที่ชอบคลุกอุจจาระ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]หากคนเห็นเช่นนี้เข้ามาป้วนเปี้ยนในชีวิตของเรา วิธีที่ดีที่สุด[FONT=2005_GM_Evolution] [/FONT]ไม่ใช่การไปสู้กับเขา แต่ควรถอยออกมาจะดีกว่า
การถอยนั้น[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]บางครั้งไม่ใช่การยอมแพ้ แต่เป็นการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดรูปแบบหนึ่ง [FONT=2005_GM_Evolution]

[/FONT]คนบางประเภทนั้น[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]เขาเป็นมนุษย์ประเภทสูญเสียสามัญสำนึกขั้นพื้นฐาน[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ไม่รู้จักแยกแยะดีชั่วถูกผิด หากคุณไม่ถอยให้เขา ก็มีแต่เจ็บตัวฟรี[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ดีไม่ดีอาจวอดวายหายนะถึงชีวิต และจะหวังให้คนชนิดนี้สำนึกผิดนะหรือ[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ไม่มีทางเสียหรอก[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]แมงป่องน่ะคุณ เวลามันต่อยใคร[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]มันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไปได้อย่างไร[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]จะให้เขาสำนึกจึงเป็นเรื่องไกลเกินฝัน[FONT=2005_GM_Evolution]
[/FONT]ทางที่ดีที่สุด คือ อยู่ห่างๆ ไว้ ปลอดภัยที่สุด
[/FONT]