ตายจากคนไปอยู่ที่สำนักพระยายมราชนึกได้แต่หลวงพ่อฤาษีลิงดำไปเกิดบนสวรรค์ชั้นยามา

ตายจากคนไปอยู่ที่สำนักพระยายมราชนึกได้แต่หลวงพ่อฤาษีลิงดำไปเกิดบนสวรรค์ชั้นยามา​

     "..อาตมาสอนพระกรรมฐานตอนกลางคืนที่บ้านสายลม ขณะที่ทุกคนกำลังเจริญพระกรรมฐานก็จับลมหายใจนิดหน่อย และตั้งใจจะไปเทวสภา แต่ท่านลุงพุฒิคือพระยายมราชก็มาตาม จึงถามว่า "ลุงมีธุระสำคัญหรือ" ท่านตอบว่า "สำคัญ ถ้าไม่สำคัญผมไม่มาเอง" อาตมาก็เลยไปกับท่าน เมื่อไปถึงสำนักพระยายมราช ที่สอบสวนก็ปรากฎว่า มีหญิงคนหนึ่งอายุ 42 ปี นั่งคอยอยู่ที่นั้น ถามว่า "มีธุระอะไรหรือ" ท่านตอบว่า "ผมถามเรื่องบุญทุกอย่าง มันนึกอะไรไม่ออกทั้งหมด มันนึกได้แต่คุณอย่างเดียว" จึงถามเธอว่า "เคยถวายสังฆทานที่วัดหลายครั้งนึกออกไหม" เธอตอบว่านึกออกเจ้าค่ะ ถามว่า "เคยฟังเทศน์จำได้ไหม" ตอบว่า "จำได้เจ้าค่ะ" ถามว่า "เคยใส่บาตรทุกวันจำได้ไหม" ตอบว่า "จำได้เจ้าค่ะ" ถามว่า "เคยไหว้พระสวดมนต์ทุกวันจำได้ไหม" ตอบว่า "จำได้เจ้าค่ะ" ถามว่า "เคยเจริญพระกรรมฐานบ้างไหม" ตอบว่า "เคยเจริญมโนมยิทธิแต่ไม่ได้ มาฝึกวันเดียวไม่ได้แล้วก็กลับไปพยายามทำเรื่อยแต่ก็ไม่ได้ เวลาจะตายจิตไม่ได้นึกถึงบุญเพราะมีทุกขเวทนามาก ปวดเสียดในท้องจึงทำให้นึกถึงบุญไม่ไหว ก็เลยตาย เมื่อตายแล้วท่านพระยายมราชถามเรื่องบาปทั้งหมดก็จำได้แต่ถามเรื่องบุญนึกไม่ออก นึกได้แต่หลวงพ่อฤาษีลิงดำองค์เดียว"

     ก็เป็นอันว่า พออาตมาพูดนำเธอก็นึกถึงบุญได้ทั้งหมด ท่านพระยายมราชจึงบอกว่า "ถ้าอย่างนั้นเธอไปตามบุญของเธอ" เธอก็กราบ 3 ครั้ง พอกราบครั้งที่ 3 เสร็จลุกขึ้นมาสวยปลั่งเลยแต่งตัวสีขาวจ๋อง และมีพระขรรค์ติดมือไปด้วย ไปอยู่สวรรค์ชั้นยามา อาตมาถามท่านพระยายมราชว่า "พระขรรค์มีไว้ทำไม" ท่านตอบว่า "พระขรรค์นี้มีฤทธิ์มาก" ถามว่า "อานิสงส์อะไรจึงมีพระขรรค์" ท่านบอกว่า "อานิสงส์ที่ซื้อจอบซื้อเสียมถวายพระสำหรับให้พระใช้ทำงาน เลยกลายเป็นพระขรรค์ไป"

     ดังนั้นถ้าใครมีจอบ มีเสียม มีสิ่ว มีเครื่องกบไฟฟ้า มีสว่านไฟฟ้า ทางวัดต้องการหมด มีอานิสงส์มาก ตายแล้วจะได้มีพระขรรค์ มีฤทธิ์มาก.."

*คัดลอกจากหนังสือ ตายไม่สูญ...แล้วไปไหน เรื่องที่ 51 หน้า 137 โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน ( หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี