ควรแนะนำผู้ใกล้ตายหรือก่อนที่เราจะตายว่าควรทำใจอย่างไร?

<CENTER>ถามตอบปัญหาธรรม โดย เกษร สุทธจิต จันทร์ประภาพ</CENTER>

<CENTER><TABLE width="100%" background=../bgthai1.gif border=1><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=4 borderColorDark=#0000ff cellPadding=3 width="100%" bgColor=#ffd700 borderColorLight=#000000 border=1><TBODY><TR bgColor=#00ffcc><TD align=left>1. ถาม : ควรแนะนำผู้ใกล้ตายหรือก่อนที่เราจะตายว่าควรทำใจอย่างไร? </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD><TABLE cellSpacing=4 borderColorDark=#0000ff cellPadding=3 width="100%" bgColor=#ffd700 borderColorLight=#000000 border=1><TBODY><TR bgColor=#00ffcc><TD align=left>ตอบ :
ควรแนะนำผู้ใกล้ตาย ทำใจให้

1) เห็นทุกข์ เห็นโทษของร่างกาย ว่าเต็มไปด้วยทรมาน ไม่เป็นเรื่อง ไม่ต้องการเกิดเป็นคนมีร่างกายแบบนี้อีกต่อไป

2) จิคระลึกถึงความดีที่เคยทำไว้ตั้งแต่เล็กจนแก่ มีการถือศีล มีความเมตตา ทำบุญ สร้างวิหารทาน สังฆทาน สมาธิภาวนา

3) แนะนำให้นึกถึงพระคุณความดีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตายแล้วจิตเราจะไปกราบนมัสการพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพาน

4) ให้ญาติผู้ใกล้จะตายเอาเงินกี่บาทก็ได้ใส่มือผู้ตายให้เขาตั้งจิตที่ดี เป็นจิตที่ฉลาด ตั้งใจเอาเงินทำบุญ เพื่อชำระหนี้สงฆ์ เพราะเราไม่ทราบว่าอดีตเคยไปถือวิสาสะ เอาของในวัดมาใช้เป็นของส่วนตัวหรือไม่ ทำบุญชำระหนี้ เพื่อป้องกันโทษที่จะต้องไปเสวยทุกข์ในนรก

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
http://www.dhammapratarnporn.com/question/answer1.html

 

เคยได้ยิน เพื่อนรุ่นพี่เล่า ขนาดเป็นมัคทายก (ใกล้จะตายเนื่องจากป่วย)

ยังนึกบทสวดมนต์ไม่ได้เลย ถามแม่ แม่ก็บอกว่า

เวลาป่วยไม่มีอะไรเลยในสมอง ไม่เอาอะไรเลย

แล้วจะแนะนำให้เค้านึก จะได้รึ สงสัยมากกก

 

หลวงปู่ลี ถาวโร วัดป่าหนองทับเรือ พิษณุโลก
ท่านบอกว่า ให้ตั้งจิต พุทโธ ๆ ๆ ๆ ไว้ตลอด ระลึกถึงมรรานุสติ อยู่เสมอๆ จะไม่หลง

และขอให้ระลึก ถึง การทำบุญ เช่นภาพ ตักบาตร ถวายสังฆทาน นั่งภาวนา
รูปที่เป็นมงคล ต่าง ๆ เช่นรูปพระพุทธเจ้า เป็นต้น และต้องหมั่นฝึกเดี๋ยวนี้ เพราะความตายไม่ได้แจ้งล่วงหน้า ระยะวินาทีสุดท้ายของชีวิตมรณสันกาล วิถีจิตจะอ่อนมาก กรรมต่างๆที่มีแรงส่งผลจะเข้ามาช่วงนี้ ต้องหมั่นระลึกถึงกุศลกรรมเสมอ ๆ
พุทโธ ๆ ๆ แล้วทำจิตใส ๆ ไว้

 

ตอนหวุดหวิดจะตายมิตายแหล่นี่น่ากลัวมาก
เจ็บก็เจ็บ หายใจก็ไม่ออก(ไม่เข้าด้วย)หมดหวัง กลัวก็กลัว
หวังว่าจะระลึกบุญกุศลได้เยอะๆครับ หวังว่าจะไม่สับสน
ขนาดท่านอนาถบิณฑิกะฯระดับพระอริยะ เวทนายังรุนแรงมากๆๆๆๆ
ผมล่ะกลัวจริงๆครับ

 

ครับเป็นเรื่องในตัวที่ต้องคิดจริงๆ เมื่อถึงคราวจะได้ช่วยตัวเองได้