คนชาติฝรั่งตายแล้วไปเกิดเป็นเทวดารักษาพื้นที่ที่ชิคาโก ประเทศสหรัฐอเมริกา

คนชาติฝรั่งตายแล้วไปเกิดเป็นเทวดารักษาพื้นที่ที่ชิคาโก ประเทศสหรัฐอเมริกา​

     "..เมื่อเดือนเมษายน 2532 อาตมาไปสอนพระกรรมฐานที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ขณะที่ไปฉันเพลที่บ้าน คุณสมคิด อยู่ที่ชิคาโก เป็นบ้านปลูกใหม่ใหญ่โต หรูหรา เยือกเย็นเป็นที่น่ารื่นรมย์ใจ เวลาที่เขาถวายภัตตาหารเพลตอนถวายข้าวพระ ตามที่หลวงพ่อปานสั่งไว้ว่า เวลาก่อนฉัน ก่อนนอนและตื่นใหม่ ๆ จะต้องนึกถึงพระ เป็นการบูชาพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ก่อน แต่เวลานั้นไม่ใช่เวลาเจริญพระกรรมฐาน ไม่ใช่เวลาเจริญฌาน ใช้กำลังใจนิดหน่อยควบคุมกำลังใจนึกถึงพระพุทธเจ้า นึกถึงพระธรรม นึกถึงพระอริยสงฆ์ เพราะท่านเป็นผู้มีคุณ เราห่มผ้ากาสาวพัสตร์ได้ก็เพราะอาศัยท่าน จิตก็สงบมีอารมณ์วูบเผลอ ก็ปรากฎเห็นคน ๆ หนึ่งยืนหน้าโต๊ะเป็นฝรั่งรูปร่างสูงใหญ่ มีเนื้อเต็ม ท่าทางสุภาพมาก เข้ามาถึงแล้วก็ยกมือไหว้

     จึงถามว่า "คุณเป็นใคร"
     เธอตอบว่า "ผมเป็นหัวหน้าใหญ่รักษาพื้นที่อยู่ที่นี่ครับ เวลานี้คุณสมคิดกำลังเจริญรุ่งเรืองผมช่วยทุกอย่างตามความสามารถ"

     จึงถามว่า "คุณสมคิดกำลังจะทำอะไรอีกอย่างหนึ่ง คุณจะช่วยได้ไหม"
     เธอตอบว่า "ช่วยเต็มที่ครับ ถ้าสิ่งใดไม่เกินความสามารถ ขอให้คุณสมคิดบอกผมก็แล้วกัน ผมจะช่วย แต่ผมชอบอาหารอย่างนี้"

     ถามว่า "ชอบอะไร"
     เธอก็ทำภาพให้ดู เป็นหมูหั่นสี่เหลี่ยมชิ้นเล็ก ๆ อยู่ในจาน แล้วบอกว่า "อันนี้เป็นอาหารที่ผมชอบมากครับ"

     ก็เลยบอกว่า "ขอบคุณ เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เราเป็นคนไทยมาเยี่ยมคนไทยด้วยกัน ท่านเป็นฝรั่งท่านก็ยังมีเมตตากับคนที่เป็นคนไทย ช่วยทุกอย่างตามกำลังที่จะพึงช่วยได้ ก็ขอให้เมตตาช่วยต่อไปก็แล้วกัน"
     เธอก็บอกว่า "ไม่เป็นไรครับ วันทโก ปฏิวันทนัง ผู้ไหว้ย่อมได้ไหว้ตอบ ปูชโก ลภเตปูชัง ผู้ได้บูชาแล้วย่อมได้รับการบูชาตอบ ถ้าต้องการให้ผมช่วย ขอให้คุณสมคิดช่วยผมด้วย คือ จัดอาหารแบบนี้ให้ก็แล้วกัน"

     ถามว่า "ท่านทำบุญอะไรไว้จึงมีบุญวาสนาบารมีมากอย่างนี้ และก็มีเมตตาสงเคราะห์ไม่เลือกว่าคนไทยคนฝรั่ง"
     เธอก็บอกว่า "ผมเป็นนักทานบารมีครับ ให้ทานให้การสงเคราะห์คน เพราะอาศัยการสงเคราะห์คนอย่างนี้ เมื่อตายแล้วผมจึงมีความสุข"

     ถามว่า "ผลของการให้ทานพอใจหรือยัง"
     เธอตอบว่า "ยังครับ ผมให้ทานเบาไปนิด ความจริงผมให้ทานมากทำบุญมากแต่ว่าคนรับทานไม่ค่อยจะทรงธรรม ไม่ค่อยจะทรงศีล มีจริยาไม่ค่อยจะดีนัก" พูดจบแล้วฝรั่งคนนั้นก็หายไป

     เป็นอันว่าผลของการให้ทานกับคนที่ไม่ทรงศีลทรงธรรม ก็มีอานิสงส์ด้อยไปหน่อย วันต่อมาเมื่อคุณสมคิดมาหาอาตมาที่บ้านคุณหมอสุภรณ์ จึงถามว่า "พบฝรั่งคนนั้นแล้วหรือยัง" (คุณสมคิดฝึกมโนมยิทธิได้ดีมาก) คุณสมคิดตอบว่า "พบแล้วครับ" ถามว่า "เขาว่าอย่างไร" คุณสมคิดก็ตอบว่า ฝรั่งคนนั้นบอกว่า ถ้าต้องการให้ช่วย ให้ถวายหมูอย่างนั้นวันละจานทุกวัน จะช่วยเหลือทุกอย่าง.."

*คัดลอกจากหนังสือ ตายไม่สูญ...แล้วไปไหน เรื่องที่ 112 หน้า 235 โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน ( หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี