วิธีนึกถึงพระ

​

"...นึกถึงพระพุทธเจ้าและความดีของพระพุทธเจ้าคือ "พุทธานุสสติ"

เป็นการปฏิบัติจิตให้ว่างจากนิวรณ์ จิตมีสมาธิ มีอารมณ์สะอาด ก็ใช้วิธีคิด บางทีท่านทั้งหลายจะนึกไม่ออกว่า ความดีของพระพุทธเจ้าเยอะแยะมากจะเอาตรงไหนดี ก็ตัดสังโยชน์ ๓ ประการ แล้วก็ใช้กำลังความเป็นทิพย์ของจิตจับพระรูปพระโฉมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจริงๆ เลย พระรูปพระโฉมตอนไหนก็ได้ หนุ่ม สมัยกลางคน แก่ใกล้นิพพาน หรือที่นิพพานไปแล้วก็ได้ ทำจิตให้เป็นสุข...

...ผู้ที่ไม่ได้ทิพจักขุญาณ ก็ใช้กำลังใจลืมตาดูพระพุทธรูป หรือหลับตานึกถึงพระพุทธรูปองค์ที่เราชอบที่สุด ทำใจให้สบาย นึกวาดภาพ ตั้งใจเห็นว่า พระพุทธรูปองค์นี้นั่งแบบไหน สีอะไร หน้าตายิ้มแย้มแบบไหน ทรงอะไรปางไหนก็ตาม ทำแบบสบายใจ..

...ถ้านึกภาพพระพุทธรูปที่อยู่ไกลนึกไม่ออก ก็นั่งดูพระพุทธรูป องค์ที่อยู่ใกลๆ ไม่ต้องหลับตาก็ได้หรือลืมตาดู จำภาพพระพุทธรูปแล้วก็หลับตานึกถึงก็ได้ เอาแค่สบายใจ...

...ขณะที่จิตยังพอใจอยู่กับพระพุทธรูป เวลานั้นจิตว่างจากกิเลส และจิตว่างจากนิวรณ์ จิตก็มีอารมณ์เป็นสุข ท่านเรียกว่า " สมาธิ " และเป็น พุทธานุสสติกรรมฐานแบบคิด ถ้ามีอาการทรงตัว ท่านให้ใช้คำภาวนาและลมหายใจควบ คำว่าภาวนาที่นิยมใช้คือ " พุทโธ " แต่ถ้าใจเรานึกถึงพระพุทธเจ้าแล้ว จะภาวนาว่าอย่างไรก็เป็นพุทธานุสสติกรรมฐานเหมือนกัน..."



จาก...หนังสือพ่อสอนลูก ฉบับประจำปี ๑๘ กันยายน ๒๕๔๖ ปกสีเหลืองทอง หน้า ๓๖๕...โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน