เรื่องที่ ๘ บิดามารดาเป็นพรหมของบุตร

บิดามารดานี่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถือว่าเป็นพรหมของบุตร คำว่า พรหม ก็คือ ผู้ประเสิรฐ

พรหมทรงคุณธรรม ๔ ประการ คือ
๑. เมตตา ความรัก
๒. กรุณา ความสงสาร
๓. มุทิตา มีจิตอ่อนโยน ไม่อิจฉาริษยา เมื่อลูกได้ดี พลอยยินดีด้วย พ่อแม่ไม่เคยอิจฉาลูก
๔. อุเบกขา ถ้าบังเอิญลูกเพลี่ยงพล้ำไปด้วยประการใด ไม่เคยซ้ำเติมมีแต่คอยช่วยเหลือ

นี่ความดีของบิดามารดามีถึงเพียงนี้ พระพุทธเจ้าจึงทรงเรียกว่า ท่านเป็นพรหมของลูก
อีกนัยหนึ่งท่านเรียกว่า เป็นอรหันต์ของบุตร
หมายความว่า ท่านมีความดีไม้เคยมีจิตคิดอาฆาตพยาบาทคิดจองล้างจอวผลาญลูก มีแต่ความเมนตาปราณี ถ้าลูกคนใดอกตัญญูไม่รู้คุณบิด่มารดาเป็นลูกทรพี คิดทำลายพ้อแม่ ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ท่านกล่างว่า มีโทษเท่ากับฆ่าพระอรหันต์

ฉะนั้น ขอบรรดาท่านผู้อ่านทุกท่าน จงเห็นคุณของบิดารมารดา แต่ความจริงคุณของบิดามารดา ถ้าจะนั่งพูดกัน ๓ เดือน โดยไม่หยุดเลยมันก็ไม่จบ ก็สะกิดไว้เพียงแค่นี้

(จากเรื่องธรรมวิภาค ใน ธัมมวิโมกข์ ฉบับ ๖๐)

(คัดลอกจากหนังสือ พรหมวิหาร ๔ โดยพระราชพรหมยาน หน้า ๑๒๔-๑๒๕)