โคตรภูญาณ

การปฏิบัติพระกรรมฐานจะรู้ได้ ถ้าจิตจวนจะเข้าพระโสดาบัน คือ เริ่มละโลกีย์วิสัยเข้าไปสู่โลกุตตระ ความเป็นพระอริยเจ้าในช่วงระหว่างนี้ เรียกว่า “โคตรภูญาณ”​

ตอนนี้จิตมีความรักหน่วงเหนี่ยวในพระนิพพานเป็นอารมณ์ คือจิตต้องการพระนิพพานมาก มีจุดเดียวหวังแน่นอนว่าเราต้องการนิพพาน<O
ใครชวนไปไหนไม่ไปแน่ จิตตอนนี้ท่านเรียกพวกนั้นเป็น โคตรภูญาณ<Oพอเข้าถึง

พระโสดาบันจริงๆ จะเพิ่มอารมณ์อีกอารมณ์หนึ่งคือธรรมดา<Oแต่ว่าธรรมดายังไม่หนักนัก พอเจอะคนตายอาจจะเป็นญาติ<O
หรือคนที่รักตายก็สะเทือนใจบ้าง แต่สักครู่หนึ่งจะหักใจได้<Oก็คิดว่าเป็นธรรมดาเขาต้องตายแบบนี้<O
ถ้าเขาด่ามามันก็โกรธ พอโกรธสักครู่หนึ่ง กฎธรรมดา ก็เกิดขึ้นมาว่า<O
เอ๊ะ คนทุกคนต้องถูกด่า พระพุทธเจ้าก็ถูกด่า ก็คลายความโกรธ

<O<Oที่นี้จิตรักพระนิพพานด้วย มีจิตหน่วงเหนี่ยวมันคือกฎธรรมดาบ้างตามสมควร ไม่มากนะ อันนี้เป็นพระโสดาบัน
<O</O
ที่มา === หนังสือธัมมวิโมกข์ เดือน พฤศจิกายน หน้า 69<O