ภาวนาแล้วจิตฟุ้งซ่านจะแก้ไขอย่างไร โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

ภาวนาแล้วจิตฟุ้งซ่านจะแก้ไขอย่างไร?
โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

ผู้ถาม : หนูอ่านเจอะในหนังสืออีกเล่มหนึ่ง
เขียนว่าการนั่งสมาธิจะต้องมีความพร้อม
คือพร้อมทั้งตัวเองและสภาวะแวดล้อมด้วย ...
อย่างเช่นต้องการความสงบสภาพแวดล้อม
ก็ต้องสงบด้วย และตัวเราเองต้องสงบด้วย
สงบทั้งข้างในและข้างนอก

หลวงพ่อ : ไม่ต้องอธิบายหรอกหนู เป็นอรหันต์แล้ว
หลวงพ่อยอมแล้ว แหม.......ตำรามันแน่จริง ๆ อ่านจบ
ทำได้ตามนั้นก็ไม่ต้องไปฝึกแล้ว

ผู้ถาม : ทำไม่ได้หรือคะ........?

หลวงพ่อ : ทำได้ยังไง เขายกช้างมาให้แบก
สงบนอกสงบใน หมายความว่าเป็นอรหันต์แล้ว

ผู้ถาม : แล้วเวลานั่งสมาธิ จิตจะสบายขึ้นใช่ไหมคะ.....?

หลวงพ่อ : ก็สุดแล้วแต่เรา เวลานั้นเราทรงอารมณ์ดี
หรือไม่ดี ถ้าดีก็สบายขึ้น ถ้าไม่ดีก็กลุ้มขึ้น

ผู้ถาม : หนูเคยนั่งที่บ้าน พอนั่งภาวนาไปครู่หนึ่ง
รู้สึกมันเครียดค่ะ

หลวงพ่อ : นั่นทำไม่ถูก หนู

ผู้ถาม : ไม่ถูกยังไงคะ.....?

หลวงพ่อ : ก็ทำเหนื่อย

ผู้ถาม : แล้วจะทำยังไงคะ...?

หลวงพ่อ : ถ้าเครียดเกินไปเราตั้งอารมณ์เสียใหม่
หายใจยาว ๆ ๒-๓ ครั้ง ก็หายเครียด แล้วเริ่มภาวนาใหม่

ผู้ถาม : หลวงพ่อคะ บางครั้งขณะภาวนาจิตใจ
มันฟุ้งซ่าน มากค่ะ จะแก้ไขอย่างไรดีคะ......?

หลวงพ่อ : ถ้ามันฟุ้งซ่านจนกระทั่งคุมใจไม่ติด
อันนี้ต้องเลิกเหมือนกัน ถ้ามันเป็นอย่างนี้
ก็อย่าฝืนไปภาวนาเข้า ปล่อยมันไปตามสบาย
มันอยากจะคิดอะไรก็เชิญมัน เราต้องรู้จัก
ยืดหยุ่นพระพุทธเจ้าท่านแนะไว้ ๒ นัย คือ

ถ้ามันฟุ้งจริง ๆ ก็ปล่อยใจให้คิดไปตามต้องการ
อีกอันหนึ่งก็เลิกเสีย เวลาที่เราปล่อยใจ
ไปตามอารมณ์อีกสักครู่เดียวไม่นานมันก็เลิกคิด
พระพุทธเจ้าท่านบอกว่าเหมือนม้าพยศ
กอดคอให้มันวิ่งไปจนเหนื่อย เหนื่อยแล้ว
ก็บังคับให้มันทำตามต้องการ จิตใจก็เหมือนกัน

สติ ตั้งใจ ถ้ามันเลิกคิดเมื่อไรเราจะภาวนาและ
พิจารณาต่อไปเริ่มจับอารมณ์ใหม่ คราวนี้มัน
ทรงอารมณ์ดิ่งจริง ๆ ละเอียดและสุขุมมาก
อยู่นาน บางทีครึ่งชั่วโมงหรือชั่วโมงกว่า
นี่เป็นวิธีเอาชนะความฟุ้งซ่านและรำคาญ