เทคนิคการดูพระให้เป็นอย่างรวดเร้ว ฉบับ ราชวงศ์หมิง

กว่า กรู จะคิด ค้น เทคนิค วิธี นี้ พวกมรึงรู้ มั๊ย หัวกบาลกรู แทบแตก



ทั้ง ๆๆ ที่ กรู เล่น พระ มาตั้ง แต่ อายุ 14 ปี แน่ นอน นี่ มัน ประวัติ เซียนใหญ่


ชัดๆๆ แต่ พระแม่ เจ้า .....เล่น แม่ง มา 20-30 ปี ไอ้ สัด ฝีมือ แม่ง ย่ำ อยู่ กับที่

1-2 ปี มานี้ กรู ดู พระ เก่ง มาก เรียกได้ ว่า ต้อย กับกรู นั้น สายตากิน

กันไม่ลง เลยทีเดียว .............

ถ้า ไม่มี อะไร ผิดพลาด สถาบัน ซอโธบี้ มันต้องจัด อันดับ ให้ กรู เป็น มือ

วาง อันดับ 2 ของเอเชีย ตะออกเฉียงใต้ ด้าน พระเครื่อง จะเป็นรอง ก้แต่ ไอ้

ก็อด ไรวิน ผู้ น่าสงสาร .......

ก็ นั้ง เฝ้า มอง ใคร หลาย ๆ คน ในนี้ แล้ว กรู จะจับประเด็น .. ได้ หลายอย่าง

จาก ที่เอามา ถาม กัน บอด แท้ มั้ยยย ..... วัดไหน .... ขยาย ดู เม็ดโน่น

เม็ดนี่ .... เหมือน พวกมรึง หา เงิน ในถัง ขยะ แล้ว เจอ เหรียญบาท ...

ดีใจ กันใหญ่ ... หลัง ๆๆ กรู ต้อง ... ไม่ดู เพราะ ภาพ พระของพวกมรึง แม่ง

แทบ จะติด ตา กรูไปหมด แล้ว ....

ปัญ หา คือ พวกมรึง ไม่เคย เจอของ แท้ ๆๆ ที่พวกเซียน แม่งเล่นกัน

ตอนเด็ก กรู แม่ง พลาด ตั้ง สมมุติฐาน ผิด คิดว่า พวก ไอ้คนแก่ ๆๆ เนี่ย

มันต้องดูพระเป็น มีของดี ติดตัว กันทุกคน .. เหตุผล ก็ คือเพราะมันแก่ มันก็

เลย ต้องเก่ง ...

กรู เลย เข้าทางคนแก่ ที่นั้ง ตาม ร้านเลี่ยม พระ ที่แม่ง นั้ง คุยกัน .... ขอดู นี่

นั่นไปเรื่อย ...

" ดู เอา ไว้ ... จำไว้ เลย ต้องเนื้อแบบนี้ .... นี่ถ้าไม่เห็นเป็น ลูก เป็นหลาน

ไม่ให้ ดูนะเนี่ย " กรู ได้ ยิน เสียงไอ้แก่ๆๆ ทั้งหลายแม่ง ทวงบุญคุณกรูประจำ

คำถาม คือ กรู ส่องดู " ส่องดู ส้นตรีนอะไรว่ะ " ก็ ส่อง ไป งั้น ๆๆ อ่ะ เขา บอก

ให้ จำ กรู ก็ จำ ..... ทักษะ การ สอน แม่งก็ ต่ำ กรู ด่า แม่งได้ เพราะกรู เป็น

อาจานมาก่อน ...

 

เจ๋งมากพี่ พระเก๊มันเยอะจริงจริง

 

ติดตามครับท่าน

 

ช่วง นี้ กรู ระบาย พระเก๊ ตาม เวป ไปได้ หลาย องค์ กรู เลย กรูเลยอารมดี

มีเวลา มาพิมพ์เล่น ให้ พวก มรึงอ่านหน่อย ...... เอ้า ต่อ เลย

พวก คนแก่ๆๆ นี่ ที่ไหน ที่นั่น ชอบ เนื้อ จัด ๆ ๆ .....

แต่ ละคน ห้อย ที กรู นึก ว่าโซ่ คล้อง หมา ทั้งใหญ่ ทั้งเยอะ

แต่ ละคน แม่ง มี พระตั้งแต่ สากะเบือ ยัน เรือรบ สมเด็จ แม่งก็มี ครบทุกพิมพ์

เบญจภาคี ยอดขุนพวง เนื้อดิน ยอดนิยม ... ยัน ปวเรศ สังฆราช ทุก องค์ มีโม๊ดด

กรู นับ ถือ พวก ไอ้แก่ นี่ มาก กี่ ก๊วน กรู เรียก แม่งอาจารย์ ไม่ขาดปาก....

แน่นอน มัน ด่าพวกเซียน ใหญ่ ....... นาทีเว้น นาที ว่า ไอ้ พวกเด็ก รุ่น หลัง สู้ มันก็

ได้ แก่ กว่า ตั้งเยอะ ... กรู ก็ รีบ สำทับ .. ช่าย ๆๆๆๆๆ ... ก็ มรึงแก่ จริง ๆๆ

" หนึก นุ่ม " ไอ้ คำนี้ พวก มัน ชอบ สอนกรู ..... ในตำรา แม่ง ก็ บอก หนึกนุ่ม

ของ แท้ ต้อง แบบนี้ .......... หนึก นุ่ม ใน ฟามหมาย ของ พวก แม่ง ก็ คือ เนื้อ พระ

ออก มัน ๆๆ นุ่ม ........ และ นี่ คือ กับดัก ของ ฟาม หายนะ ... ของกรูเลยทีเดียว

 

โอย..คิดถึง เปิดมาโดนเลนครับ อิ อิ

อย่าหายไปไหนอีกนะครับ ประสพการณ์ ดีฯ

 

กรู ท่อง ไว้ ในหัว กบาล เลย " ต้อง หนึก นุ่ม สิ่ง ที่มันพูดตรง ตาม ตำราเป๊ะ "

ไอ้แก่ อีกก๊วน มันก็ สอน กรู แบบ เดียวกัน ... นุ่ม ๆๆ เท่า นั้น ที่ ครองโลก

ไอ้เหี้ย นี่ ทำพระเก๊ ด้วย ... พระเก๊ ... แม่ง น่ากลัวมาก กกก.. ของ แม่ง แต่ละรุ่น

หมัก ที 10-20 ปี ขึ้น

"จะขาย ให้ ได้ราคา ต้องอดทน .. แม่งสอนกรูด้วย "

" กรู เลย เอาธูป เทียน ไป ถวาย มัน ขอ แม่ง เป็น ลูกสิด"

องค์ แรก แม่งให้ หลวง พ่อปาน ขี่ไก่ ฝีมือ ปานกลาง สภาพ 70 % มาให้กรู

" มรึง จัก เอาองค์ นี่ ไป ยิง ... ให้ ได้ ราคา เท่าไหร่ ก็ได้ กรูไม่ สน "

" ได้ ฮับ .... ครู " หลัง จาก กรู ตอบ มันก็ ให้ แปรง สีฟัน ใช้ แล้ว อัน นึงกรู

กับ วาสลิน ทาตูด มาขวดนึง .....

" กรู นั้ง เอาแปรง ขัดๆๆๆๆๆๆๆๆ .... เอา วาสลิน ทาๆๆๆ แม่ง ทุก เย็น "

จนแม่กรู ถาม " ทำเหี้ย อะไร ลูก" ด้วย ฟามสงสัย

3 เดือน ผ่านไป ...... เอา ล่ะ หนึก นุ่ม แล้ว แท้ แล้ว โว๊ยยยยยย......

กรู กลับ เอาการ บ้านไป ให้ ครู ดู แม่ง ดู เสร็จ ... บอก ไอ้ สัด ... เปียกไป ... กลิ่น

น้ำมันฉุน ด้วย..... ไป ทำไง ก็ได้ ให้ แห้ง... แล้ว ไม่มี ... กลิ่น

 

กรู เลย จัด แจง เอา มาตากแดด ..... แต่ โอ้ววว แดด บ้าน กรู แม่ง ย้ายทิศทาง

ไปมา ตาม พระอาทิด .... คือ ประมาณ ว่า บ้านกรู ใหญ่ นะเว้ยยย.... เดว แม่งมาทาง

หน้า บ้านตอนเช้า ตอน บ่ายหลังบ้าน แต่ กรู ติดปัญ หา คือกรู เรียน ไม่สามารถ เฝ้า

แสงแดด ได้ ตลอด เวลา

กรู เลย ต้อง นำ เรื่อง นี้ไปปรึกษา คุณ แม่ ดู " คุณ แม่ กรู ก็ รับปาก ว่า ช่วงบ่ายๆๆ

ถ้า ท่านไม่ ลืม ท่าน จะเอา หลวง พ่อปาน ไป ตากไว้ ให้ ตรง ขอบหน้าต่าง ครัว "

ท่านก็ไม่ทำ ให้ กรู ผิด หวัง .... ตาก แดด ทุกวัน ..... แต่ ปัญหา ที่ตามมาก็คือ

ไอ้แมวเหี้ย บ้าน กรู ..... วันนั้น แม่ง มาด้อม ๆๆ มอง ๆๆ สัก พักเดียว แม่งดม ฝุดๆๆๆ

มันคง นึก ว่า ปลา ทู อัด ก้อน มั้ง ไอ้ สัตว์ แม่งจะแดกหลวงพ่อ ปาน กรู ให้ได้

ดีนะ กรู เห็น พอดี จับแม่ง บีบ คอ .... จนแม่ง คาย หลวงพ่อปาน ของกรูออกมา

หลัง จาก นั้น กรู ต้อง หาถ้วย พลาสติก ครอบ ... กัน มันหา จังหวะ แดกอีก

นับ ว่ากรู นี่ ฉลาดไม่เบา เลยทีเดียว

กรู ตาก ไป ได้ 3 เดือน แม่ง คงแห้ง แล้ว มั้ง ไอ้เยกแม่ กรู ก็ไม่ รู้ หรอก ยังไง มันเรียก

แห้ง ว่ะ ..... เอา ว่ะ ขนาดผ้า ตากวันเดียว มันยังแห้ง นี่ ตาก ไป 3 เดือน มันต้องแห้ง

สิว่ะ .......

ปัญหา ต่อมา แม่ง มีกลิ่น วาสลิน .... กรูไป ดับกลิ่น ใน ถัง ข้าวสาร .... ตามหลัก

วิชาการ เลย ดับกลิ่น สรุป ... มันก็ ยัง มีอยู่ดี อ่ะ .... หรือ ว่า มันต้องอีกกี่เดือนว่ะ

นี่ก็ ล่อ ไป 6 เดือน แล้ว .... เอา กรู เอา ไป ไว้ ใน ถุง ธุป ดีกว่า เอาให้ ฉุนไป เลย

ไอ้ผล .. กลิ่นธูป ตลบ อบอวล เต็ม องค์ เลยทีนี้

 

กรู ปั่น ๆๆๆ จักรยาน ไป หน้า วัด แห่ง นึง แม่ง มีศูนย์ พระ อยู่ ...

ปัจจุบันแม่งกลายเป็น เซียนใหญ่ .... ไปแล้ว ไอ้เหี้ย นี่ เขา ล่ำรือ กันว่า สายตาแม่ง

คมกริบ ......

กรู จอด จักรยาน อยู่ไกล ๆๆ หัว ใจ กรู เต้นตุ๊บๆๆๆๆ .. จะขายได้มั้ย นะ ...

ถ้า ขายไม่ได้ แม่ง ไม่รับ กรูเป็น สิด แน่!!!!!

" ดู พระ หน่อย ก๊าบบบบ"

" พระ ที่ บ้าน ก๊าบบบบ "

แม่ง ยก ขึ้น ส่อง แม่ง ถาม ด้วย เว้ย .... " เอา เท่าไหร่ น้อง "

" พัน สอง ก๊าบ" กรู ตอบ มันเสร็จ ... แม่ง ส่ายหัว .... เขา ไม่เล่นกันนะน้อง

พิมพ์ นี้ ... อ้าว ชิหาย แล้ว ขี่ไก่หาง 3 เส้นไม่เล่นกันตั้งแต่ เมื่อไหร่ ว่ะ

มัน บอก ว่า หาง ต้อง 2 เส้น เขาถึงจะเล่น ......

หก เดือน ที่ ผ่าน มากรู สูญ สิ้น........

" เอ้า พี่ ช่วยยย..... " แม่ง หยิบ แบงค์ 500 มาให้ กรู เว้ย

โห กรู แม่งดีใจ สุด ขีด ....... " ขอบ คุณ ก๊าบบบบ วันหลัง จะทำมาขายใหม่"

กรู รีบ ปั่น จักรยาน ไปซื้อเป๊ป ซี่ กระป๋อง ที่กรู อยากแดก ด้วยเงินที่กรู หา มาเองนานแล้ว

 

555 สวดยอดดครับ

 

แค่หน้าแรกก็มันส์หยดแล้วครับพี่

 

เจ๋งอ่ะ

 

มาติดตามต่อครับ55555

 

ติดตามครับ มันดี

 

เย้ ได้ตามผลงานของน้าลีฟซะที

 

เหอ เหอ น้าแอบมาอยู่นี่เอง 5555 ตามมาถูกทางแล้ว ร่ายยาวเลยครับน้า

 

ขอสงสัยซักอย่าง ทำไมต้องราชวงศ์หมิงด้วยครับ

ถ้านึกถึงราชวงศ์หมิง ผมต้องนึกถึงเรื่องโจ๊ก กริ่งจีนนอกยัดกรุทุกทีสิน่า
เกร็ดความรู้
ที่มา เรื่องเล่าเมื่อซัก 20-30 ปีก่อน ตอนเมืองจีนแผ่นดินใหญ๋เปิดประเทศใหม่ๆ
คนไทยที่พอเป็นเซียนพระพอได้ไปเยือนแผ่นดินจีนทีไรก็จะชอบไปเดินเล่นที่ร้านขายของเก่าทุกที เพราะไปเผื่อฟลุ๊กเจอกริ่งใหญ๋ที่จีนน่ะเอง ไปทีไรก็ซื้อพระที่ดูจะเหมือนพระกริ่งเข้ามา และคราวนี้พวกเจ็กหัวใสกับคนไทยหัวดีเลยร่วมมือกันมาเชือดคนไทยด้วยกันทำตั้งแต่สมัยนั้น

ตอนเด็กๆผมฟังพ่อเล่าให้ฟัง ยังขำไม่หาย ทั้งโรงงานทำพระที่ท่าพระจันทร์ก็ดี รวมถึงที่หาดใหญ่ใต้สะพานลอย แม่งมีออร์เดอร์มาทำพระกริ่งหล่อสารพัดแบบต่างๆ เพื่อเอาไปขายเมืองจีนมาเชือดคนไทยด้วยกันหมด ไหนจะหล่อแบบดีก็มี ไหนจะหล่อกากๆแบบหล่อฉีดใส่ทองเหลืองทำแบบกริ่งใหญ่ตอกโค้ตปั๊มตราให้ดูว่ามาจากเมืองจีน ทั้งกำแพงเมืองจีน, มังกร, หงส์ ตัวหนังสือจีน ฯลฯ ตอนผมเด็กๆไปเดินเล่นสะพานลอยหาดใหญ่ยังจำได้ดียังมีออร์เดอร์และใส่กล่องแพ็คส่ง กทม.อยู่เลย

ที่มาของเรื่องโจ๊กกริ่งราชวงศ์หมิง/เช็งแมนจู ก็มาจากเซียนใหญ่สมัยนั้นท่านนึงได้พระมาพอดีใจยังไม่ทันดูละเอียดถี่ถ้วน ก็เอามาเห่อมาอวดเพื่อนๆ ซึ่งพระกริ่งใหญ่ของแท้จะสร้างในธิเบตครับสมัยราชวงศ์ถัง พอโดนพวกเดียวกันล้อมากๆพี่ท่านเลยแก้เกี้ยวอารมณ์ดริฟแหลกเลยแถให้เป็นราชวงศ์หมิง/ชิงน่ะครับ เลยเป็นที่มาเรื่องโจ๊กของกริ่งราชวงศ์หมิง

ปัจจุบันก็เห็นมีขายกริ่งราชวงศ์หมิงในร้านเซียนพระ ซึ่งผมก็ไม่มีโอกาสได้ดูของจริงซักที อาจจะมีกริ่งราชวงศ์จริงๆก็ได้ไม่ใช่เรื่องโจ๊กผมก็ไม่อาจทราบได้

แต่ถ้าเจอกริ่งที่เก่าๆแต่ตอกโค๊ตสารพัดอย่าง ตัวอย่างที่บอกแม้จะดูเก่าๆก็เพราะเขาปลอมกันมาตั้งแต่สมัยโน้นแล้วครับเนื้อตอนนี้เลยดูเก่า แถมผมยังจำติดตาตอนเขาทำได้เลยซัก20กว่าปีก่อนมันเล่นสาดน้ำเกลือเอาตากน้ำค้าง เอาเศษโลหะเก่าๆมาหล่อทำเลยก็มี ผมยังเก็บไว้องค์นึงเล่นๆเลย

 

คนจีนขึ้นชื่อเรื่อกงารปลอมของอย่างหาตัวจับยากครับ
ก่อนหน้านั้นซอโทบี้ใช้วิธีจับรังษีเอ็กที่ออกจากเครื่องดินเผาเพื่อวัดอายุ
คนจีนก็เอาไปฉายแสง จะเอากี่ล้านปี เอากะมันสิ
เวลามันปลอมนี่ไม่ไช่ธรรมดานะครับ
เอาดินแบบเดียวกัน ที่เดียวกัน น้ำแบบเดียวกัน สีเดียวกันำแบบเดียวกับวิธีที่โบราณทำ แล้วไปเข้าเครื่องเร่งอายุ จะเอาเก่าเอาแห้งเอามันแบบไหน ทำได้หมดเลย

แล้วก่อนหน้านี้ วงการภาพเขียนจีนกระเจิงไปทีละ เนื่องจากศิลปินแห่งชาติจีน มาก๊อปปี้ภาพโบราณขายเสียเองอีก เหมือนเดะๆ

งงเบย จีนนี่โคดโกงเบย ผมก็คนเชื้อจีน ไม่โกงครับ ถ้าจับไม่ได้ อิอิ

 

"มันทำดี มันทำเหมือน มันทำเก่งจริงๆ"

 

อ่านแล้วโครตมันเลยครับ ปูเสื่อรอเลยนะครับ ขอบพระคุณที่เอามาเล่าให้ฟังครับ

 

หลัง จากแดก เป๊ป ซี่ เสร็จ กรู ได้ ค้นพบ ตัวเอง ว่า 500 บาท ต่อ ระยะเวลาทำงาน 6

เดือน ...... นั้น เยก กาแม่ ตก เดือน ละ 80 กว่า บาท กรู ไป วิ่ง ขาย เรียงเบอร์

แม่ง ยัง ได้ มากกว่า นี้ อีก .......

กระป๋อง เปปซี่ หล่น จาก มือ กรู ... อย่าง สิ้น หวัง ....หมด ท่า ..เซียนใหญ่ ในอนาคต

ปิ๋งงงง............... นี่ คือเสียง ไอคิวจาก สมอง อันปราดเปรื่อง ของกรู

กรู ต้อง ทำให้ มาก ขึ้น ...... 30 -50 องค์ เป็นอย่างน้อย

กรูเดิน ทางไป อาจารย์ พระเก๊ กรู เหมือน เดิม..... ขอ วัตถุ ที่แม่งเล่นไม่ออก แล้ว

มา 1 กล่อง แม่งให้ กรู ด้วย เว้ย ...... คราว นี้ ละมรึง .... กรู รวยแน่ !!!

กรูกลับ จากโรงเรียนมา บ้าน คราว นี้ กรู แม่ง มั่ว ไปหมด ทั้งแปรง ทั้ง ครีม ทั้งเหงื่อ

ทั้งไฟ ทั้ง เทียน เผา ไป เผา มา ....ยัน แสง อุษาคเณย์ ... ของ มี ตั้งแต่ ท่ามะปราง

ซุ้มกอ นางพญา ขุนไกร ขุนแผน ... โดย มีคุณ แม่ กรูท่านให้ ฟามร่วมมือเหมือนเดิม

คราว นี้ 4 เดือนพอ ... กรู ขี้เกียจ จะตายห๋า แล้ว

ผลลัพธ์ นั่น หรอ ..... 55555........ กระจาย กระจุย ทุก ถนน มี ตั้งแต่ 400 -1500

ตาม แต่ เวร แต่กรรม ของ แต่ ละร้าน ......

ร้าน ไหน ขาย ไม่ได้ ชน ของแม่งในตู้ นั่น แหละ ... ตั้งแต่ วัดระฆัง 108 สมัยนั้น 400

บาทเอง เกศไชโย 31.. 200 บาท หลวงพ่อ คุณ 17 สมัยก่อน 800 บาท

แต่ หลัง จากนั้น 3 เดือน ฮืออๆๆๆๆๆ กรู ขายไป พันเจ็ด เอง อ่าๆๆ

เอง