ขอเชิญร่วมทำบุญสงเคราะห์พระภิกษุสงฆ์อาพาธ

การขอโทษและการให้อภัย
(สมเด็จพระญาณสังวรฯ)



การขอโทษและการให้อภัย

การรู้จักขอโทษนั้นเป็นมารยาทอันดีงามสำหรับตัวผู้ทำเอง และเป็นการช่วยระงับหรือช่วยแก้โทสะของผู้ถูกกระทบกระทั่งให้เรียบร้อยด้วยดีในทางหนึ่ง หรือจะกล่าวว่าการขอโทษคือการพยายามป้องกันมิให้มีการผูกเวรกันก็ไม่ผิด

เพราะเมื่อผู้หนึ่งทำผิด อีกผู้หนึ่งเกิดโทสะเพราะถือความผิดนั้นเป็นความล่วงเกินกระทบกระทั่งถึงตน แม้ไม่อาจแก้โทสะนั้นได้ ความผูกโกรธหรือความผูกเวรก็ย่อมมีขึ้น ถ้าแก้โทสะนั้นได้ก็เท่ากับแก้ความผูกโกรธหรือผูกเวรได้ เป็นการสร้างอภัยทานขึ้นแทน อภัยทานก็คือการยกโทษให้ คือการไม่ถือความผิดหรือการล่วงเกินกระทบกระทั่งว่าเป็นโทษ

อันอภัยทานนี้เป็นคุณแก่ผู้ให้ ยิ่งกว่าแก่ผู้รับ
เช่นเดียวกับทานทั้งหลายเหมือนกัน
คืออภัยทานหรือการให้อภัยนี้ เมื่อเกิดขึ้นในใจผู้ใด
จะยังจิตใจของผู้นั้นให้ผ่องใสพ้นจากการกลุ้มรุมบดบังของโทสะ

โกรธแล้วหายโกรธเอง กับโกรธแล้วหายโกรธเพราะให้อภัย ไม่เหมือนกัน โกรธแล้วหายโกรธเองเป็นเรื่องธรรมดา ทุกสิ่งเมื่อเกิดแล้วต้องดับ ไม่เป็นการบริหารจิตแต่อย่างใด แต่โกรธแล้วหายโกรธเพราะคิดให้อภัย เป็นการบริหารจิตโดยตรง จะเป็นการยกระดับของจิตให้สูงขึ้น ดีขึ้น มีค่าขึ้น

ผู้ดูแลเห็นความสำคัญของจิต จึงควรมีสติทำความเพียรอบรมจิตให้คุ้นเคยต่อการให้อภัยไว้เสมอ เมื่อเกิดโทสะขึ้นในผู้ใดเพราะการปฏิบัติล้วงล้ำก้ำเกินเพียงใดก็ตาม พยายามมีสติพิจารณาหาทางให้อภัยทานเกิดขึ้นในใจให้ได้ ก่อนที่ความโกรธจะดับไปเสียเองก่อน

ทำได้เช่นนี้จะเป็นคุณแก่ตนเองมากมายนัก ไม่เพียงแต่จะทำให้มีโทสะลดน้อยลงเท่านั้น และเมื่อปล่อยให้ความโกรธดับไปเอง ก็มักหาดับไปหมดสิ้นไม่ เถ้าถ่านคือความผูกโกรธมักจะยังเหลืออยู่ และอาจกระพือความโกรธขึ้นอีกในจิตใจได้ในโอกาสต่อไป

ผู้อบรมจิตให้คุ้นเคยอยู่เสมอกับการให้อภัย
แม้จะไม่ได้รับการขอขมา ก็ย่อมอภัยให้ได้

ในทางตรงกันข้าม ผู้ไม่เคยอบรมจิตใจให้คุ้นเคยกับการให้อภัยเลย โกรธแล้วก็ให้หายเอง แม้ได้รับการขอขมาโทษ ก็อาจจะไม่อภัยให้ได้ เป็นเรื่องของการไม่ฝึกใจให้เคยชิน

อันใจนั้นฝึกได้ ไม่ใช่ฝึกไม่ได้ ฝึกอย่างไดก็จะเป็นอย่างนั้น ฝึกให้ดีก็จะดี ฝึกให้ร้ายก็จะร้าย...


: พระนิพนธ์ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวศวิหาร..

 

ความลับของการทำบุญ

การทำบุญอาจเริ่มจากตัวเรา เรียกว่า "บุญในตัว"
เช่น เป็นคนดีมี ศีล ๕ สวดมนต์ภวานาอยู่เป็นประจำ หรือ นั่งสมาธิ กรรมฐานในบางโอกาส
เพียงเท่านี้ ก็ได้บุญมาก เพราะเป็นการฝึกตนให้เป็นคนดี ยิ่งๆขึ้นไป
หากมีความละอายและเกรงกลัวต่อบาปมากขึ้นและมีศีล ๘ เพียงเท่านี้ ทุกคนก็จะกลายเป็นเทพเทวดา ทั้งๆ ที่ยังเป็น
มนุษย์ตัวเป็นๆอยู่ ไม่ต้องไปเที่ยวค้นหาเทวดานอกตัวอยู่ดังเช่น คนในยุคสมัยนี้ เที่ยวขอโน่นขอนี่จากเทวดา..
แต่ตนเองไม่ใส่ใจในการปฏิบัติธรรม แล้วเทวดาที่ไหนจะช่วยได้...เทวดา ทุกท่านก็มีหลายระดับและมีบุญจำกัดเช่นกัน
หากเทวดาหมดบุญเมื่อไหร่ก็มีสิทธิ์อาจตกสวรรค็ได้เหมือนกัน...

ประการต่อมา "บุญนอกตัว" เริ่มจากการทำความดีต่อผู้มีพระคุณ หรือ ผู้อื่น..
เช่น เลี้ยงดู พ่อ แม่ ดูแลครูบาอาจารย์ และ ผู้มีพระคุณ ทำบุญใส่บาตร ถวายส้งฆทานแก่พระสงฆ์ ทำบุญบริจาค
สร้างวัดสร้างเจดีย์ ให้เงินหรือให้เครื่องอุปโภคแก่ขอทาน คนยากไร้ ให้ทานหรือปล่อยชีวิตสัตว์
ทุกอย่างที่กล่าวมาเป็นบุญทั้งสิ้น ทำวันละนิดละหน่อย เหมือนหยดน้ำที่ไหลลงตุ่ม ไม่นานก็เต็ม...


http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=37340

 

05/04/54 เวลา 18.12 น.
โอนเงินจำนวน 444.- บาท
เข้าบัญชีทุนนิธิฯ เพื่อร่วมทำบุญ
ประจำเดือน เมษายน 2554<!-- google_ad_section_end -->​

 

เมื่อวานได้มีโอกาสทำบุญผ้าป่ากับวัดป่าหนองแซง จ.อุดรธานี พอได้รับซองมาถึงกับตกใจ ทำไมแค่ซองเปล่าถึงแรงอย่างนี้ นึกว่าเป็นอุปาทานเฉพาะตน จึงส่งให้คนอื่นตรวจดูเช่นกัน ผลก็คือ ฮึ่ย!.. สุดยอดจริงๆ นี่แค่ซองผ้าป่าน๊ะเนี่ย เลยสันนิษฐานว่าสงสัยท่านเอาไว้ในกุฏิของท่าน แต่ด้วยพลังจิตอันมหาศาลของท่าน สิ่งของในห้องทั้งหมดจึงถูกครอบคลุมยามเมื่อท่านแผ่เมตตาจิตหรือสวดมนต์ จึงทำให้เกิดมีพลังตามกระแสจิตของท่านได้ ยิ่งพอมาเห็นชื่อท่านผู้เป็นประธานสงฆ์และได้ทราบข้อวัตรปฏิบัติแห่งท่านแล้ว ไม่แปลกใจเลยทีเดียวสำหรับท่านรูปนี้ ท่านชื่อหลวงปู่เสน ปฺญญธโร ครับ สงสัยพระเครื่องที่ท่านได้อธิษฐานจิตไว้ พวกที่ชอบสะสมวัตถุมงคลของพ่อแม่ครูอาจารย์สายวัดป่า ก็น่าจะสะสมไว้เป็นมงคลกับตัวเอง เห็นอริยสงฆ์ที่มีพลังจิตที่ดีและแรงสุดๆ อย่างนี้ จึงมาแนะนำให้เก็บของที่ท่านทำไว้ครับ เท่าที่ทราบตอนนี้ยังไม่แพงด้วย อย่าลืมถ้าเจอที่ไหนอย่าให้ผ่านมือเลยเชียว เผื่อภายหลังแล้วเถ้ากระดูกท่านเป็นพระธาตุแล้วจะหาว่าไม่บอกกัน...

​

หลวงปู่เสน ปญฺญาธโร​

วัดป่าหนองแซง อ.หนองวัวซอ จ.อุดรธานี​

 

วันนี้ 08/04/11 16;47 ได้โอนเงินมาทำบุญ 500 บาท เข้าบัญชีกรุงศรีฯ
เลขที่ 3481232459 แล้วครับ

โมทนาสาธุทุกประการครับ

 

สวัสดีครับวันนี้ได้รวมทำบุญโอนเงินเข้ามูลนิธิ ธ.กรุงศรี บัญชี ประถม เรียบร้อยครับ

เป็นจำนวนเงิน 300 บาทครับ

 

สำหรับท่านที่ศรัทธาหลวงปู่เสน ปฺญญธโรที่คุณพันวฤทธิ์แนะนำนั้น มีล็อกเก็ตอยู่รุ่นหนึ่งคือล็อกเก็ต 140 ปี หลวงปู่มั่น ของวัดป่าดาราภิรมย์สร้างขึ้นเพื่อซื้อที่ดินและเพื่อสาธารณะประโยชน์ภายในวัด เป็นล็อกเก็ตที่มีมวลสารที่ดีมากหลายชนิดโดยเฉพาะได้บรรจุผงที่หลวงปู่เสนท่านอธิฐานไว้ในล็อกเก็ตด้วยครับ ครูบาอาจารย์ที่ทำพิธีให้ก็ดีมากน่าเก็บสะสมไว้ครับ ตอนนี้เหลือแบบฉากสีฟ้า/สีขาว/สีชมพู บูชาองค์ละ 300 บาท สามารถติดต่อบูชาได้ที่ท่านเจ้าอาวาสวัดป่าดาราภิรมย์ได้โดยตรง สามารถจัดส่งทางไปรษณีย์ได้แต่กรุณาช่วยค่าส่งทางวัดด้วยนะครับ

 

สวัสดีครับวันนี้ครอบครัวผมได้โอนเงินร่วมทำบุญ 500 บาท(10/04/11เวลา15:23น.)โมทนาสาธุทุกประการกับทุกๆท่านครับ(kiss)

 

ร่วมทำบุญด้วยค่า
โอนเข้าธ.กรุงศรี จำนวนเงิน 200.24 บาท 11/04/2554 - 12:58:08
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ร่วมทำบุญสงเคราะห์พระภิกษุสงฆ์อาพาธค่า

 

วันนี้ได้โอนเงินร่วมบุญสงเคราะห์พระภิกษุสงฆ์อาพาธ ประจำเดือนเมษายน ๒๕๕๔
Date 11/04/11 time 12:25
From Kbank to BAYA a/c 348123459
amount 300.00
อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยครับ

 

ขอร่วมทำบุญกับทุนนิธิสงเคราะห์สงอาพาธ อ.ประถม อาจสาคร
จำนวนเงิน 555 บาท เพื่อน้อมถวายและบูชาคุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระอริยสงฆ์ คุณบิดา-มารดา ครูบาอาจารย์ เทพเทวา , ขออุทิศแด่ญาติธรรม เพื่อนธรรม และผู้สามารถรับรู้ได้ทุกท่าน

โมทนาสาธุครับ

 

ขอร่วมทำบุญกับทุนนิธิสงเคราะห์สงอาพาธ อ.ประถม อาจสาคร ค่ะ
ปิติชาและเพื่อนๆ ขอร่วมทำบุญ 600 บาท โอนวันที่ 11/4/11 เวลา 19.11 น.
โมทนาสาธุด้วยทุกประการเจ้าค่ะ

 

ใครมีสตางค์ทำบุญน้อย เอาตามหลวงปู่น๊ะ ผมเองก็จะทำเหมือนกันถ้ามีโอกาสและไม่ลืม...


ทำบุญไม่เสียเงิน (หลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปัญโญ)




ทำบุญไม่เสียเงิน

หลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปัญโญ


คำสอน......หลวงพ่อดู่ พรหมปัญโญ
วัดสะแก ตำบลธนู อ.อุทัย จ.พระนครศรีอยุธยา


พอตื่นเช้ามาขณะล้างหน้า หรือดื่มน้ำให้ว่า
"พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมังสรณัง คัจฉามิ สังฆังสรณัง คัจฉามิ"
ก่อนจะกินข้าว ก็ให้นึกถวายข้าวพระพุทธ
ออกจากบ้านเห็นคนอื่นเขากระทำความดี เป็นต้นว่า ใส่บาตรพระ
จูงคนแก่ข้ามถนน ฯลฯ ก็ให้นึก อนุโมทนา กับเขา


ผ่านไปเห็นดอกไม้ที่ใส่กระจาดวางขายอยู่ หรือดอกบัวในสระข้างทาง
ก็ให้นึกอธิฐานถวายเป็นเครื่องบูชาพระรัตนตรัย
โดยว่า " พุทธัสสะ ธัมมัสสะ สังฆัสสะ ปูเชมิ "
แล้วต้องไม่ลืมอุทิศบุญให้แม่ค้าขายดอกไม้
หรือรุกขเทวดาที่ดูแลสระบัวนั้นด้วย
ตอนเย็นนั่งรถกลับบ้าน เห็นไฟข้างทางก็ให้นึกน้อมบูชาพระรัตนตรัยโดยว่า
"โอม อัคคีไฟฟ้า พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา "


ก่อนนอนก็นั่งสมาธิ เอนตัวนอนลง ก็ให้นึกคำบริกรรมภาวนาไตรสรณะคมนี้จนหลับ
ตื่นขึ้นมาก็บริกรรมภาวนาต่ออีกตลอดวัน


** นี่คือการตะล่อมจิตให้อยู่แต่ในบุญกุศลตลอดวัน
และได้บุญมากกว่าการทำทาน โดยไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว

ลานธรรมจักร &bull; แสดงกระทู้ - ทำบุญไม่เสียเงิน (หลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปัญโญ)

 

พระอาจารย์ลี ให้โอวาทเรื่อง สมบัติ (อามิส)






ธรรมโอวาท
ของ
พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ
(คัดลอกจาก หนังสือแนวทางปฏิบัติ-วิปัสสนากัมมัฏฐาน ๑
โดยชมรมกัลยาณธรรม พิมพ์ครั้งที่ ๑, ๒๕๕๒. หน้า ๑๒๒-๑๒๔)



“สมบัติ” ข้าวของของคนไม่ดีนั้น ไม่มีใครปรารถนาอยากได้
แต่ถ้าเป็นของคนดีแล้ว แม้แต่อะไรๆ ก็มีคนอยากได้ถึงแย่งกัน
(ท่านเล่าเรื่องเศรษฐีทำมหาทาน ๕ วัน
กับสองตายายผู้ยากจนนำของมาใส่บาตรพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าไม่ฉันของใคร จะคอยอาหารทิพย์ของเทวบุตรเทวดา
สมมติตายายเป็นเทวดาโดยคุณธรรม
พระองค์ถือเอาความบริสุทธิ์ของผู้ให้ ไม่ใช่วัตถุข้าวของ)



ทรัพย์ นั้น อาตมาก็อยากได้เหมือนกันแต่ต้องเอาอย่างนี้นะ
“ชี้นิ้วมือพับให้ภูเขาลูกนี้เป็นทองมาทันที” นั่นแหล่ะถึงจะเอา

ถ้าเชื่อพระพุทธเจ้าแล้ว ไม่ต้องไปซื้อลอตเตอรี่ ถ้าเชื่อความดีแล้วไม่ต้องกลัวจน
เชื่ออาจารย์แล้วก็ทำตามอาจารย์สิ (พูดกับคนที่มาขอให้ท่านบอกลอตเตอรี่ให้)

ขึ้นชื่อว่า “อามิส” แล้ว อาตมาระวังที่สุดที่จะไม่ให้มาแตะต้องจิตใจได้เป็นอันขาด



เมื่อตอนสงคราม ผ้าแพง อาตมาไปอยู่ที่เชียงใหม่ มีตายายสองคนมาใส่บาตรทุกวัน
แกคงจะยากจนจริงๆ เห็นมีแต่ผ้าเก่าๆ ขาดๆ นุ่งอยู่ผืนเดียวไม่เคยเปลี่ยนสักที
ก็เลยให้ผ้าอาบไป ๒ ผืน บอกว่าให้ไปทำเป็นผ้านุ่ง
ตายายนั่นไม่กล้าเอาไปนุ่งเพราะกลัวจะบาป ก็เลยบอกกับแกว่า
“ไม่ต้องกลัวบาปดอก ฉันสละออกจากตัวแล้ว มันไม่ใช่ของๆ ฉันแล้ว เอาไปใช้นุ่งเถิด
ข้าวสุกของโยมที่มาใส่บาตรฉันก้อนเดียวนั้น มันมีค่ากว่าผ้านี้มากนัก”

ลานธรรมจักร &bull; แสดงกระทู้ - พระอาจารย์ลี ให้โอวาทเรื่อง สมบัติ (อามิส)

 

สงกรานต์นี้ จะไปทำบุญในที่แห่งใดเห็นพระสงฆ์ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ทำใจให้เป็นกลาง อธิษฐานบุญไปจากบ้าน อย่าไปนั่งอธิษฐานตอนคนเยอะ กลิ่นธูปควันเทียนเข้าตา จิตจะตก บุญจะน้อย นับเงินไปเลยว่าจะไปทำบุญเท่าไร หมดแล้วหมดกัน ที่สำคัญอย่าไปปรามาสพระสงฆ์ ไม่งั้นอาจเจออริยสงฆ์ประเภท "คมในฝัก" แล้ว "กรรม" ทั้งปวงจะเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว นึกแต่เีพียงว่าฉัีนมาทำบุญเพื่อสอดทอดพระศาสนา ฉันมาเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าก็พอ...


บุพกรรมของท่านพระอุคคเสน ที่พูดล้อพระอรหันต์

บุพกรรมของท่านสันตติมหาอำมาตย์ ที่กล่าวสรรเสริญคุณของพระรัตนไตย

ในอดีตกาลสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่ากัสสปะ ในครั้งนั้น พระอุคคเสนและภรรยา เป็นกุลบุตรกุลธิดาชาวพระนครพาราณสี บรรทุกข้าวปลาอาหารและสัมภาระเป็นอันมากในเกวียนหลายเล่ม กำลังไปสู่ที่ก่อสร้างพระเจดีย์

ในระหว่างทางพบพระเถระองค์หนึ่ง กำลังเข้าไปสู่หมู่บ้านเพื่อบิณฑบาต กุลธิดาซึ่งเป็นภรรยาของท่านแลเห็นพระเถระแล้ว จึงกล่าวกะสามีว่า พี่ พระมาบิณฑบาต อาหารของเราก็มีมาก พี่ช่วยไปรับบาตรของท่านมาให้ฉันหน่อยซิ เราจะได้ถวายอาหารบิณฑบาตด้วยกัน สามีจึงลงจากเกวียนไปขอรับบาตรมาจากพระเถระ

ส่วนภรรยาเมื่อได้บาตร มาจากสามีแล้ว ก็ได้บรรจุบาตรด้วยอาหารต่างๆ จนเต็ม แล้วก็ยื่นให้สามีนำไปถวายในมือของพระเถระ แล้วก็ได้ตั้งความปรารถนาว่า ขอให้เราทั้งสองคนพึงได้บรรลุธรรมอย่างท่านด้วยเถิด พระเถระรูปนั้น ท่านเป็นพระอรหันต์ เมื่อท่านได้ตรวจดูไปในอนาคตแล้ว ก็รู้ว่าความปรารถนาของเขาทั้งสองนั้นจะสำเร็จ จึงได้ยิ้มออกมา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ผู้เป็นภรรยาเห็นพระเถระแสดงอาการยิ้มแย้มเช่น นั้น จึงพูดกะสามีว่า พี่ พระคุณเจ้าท่านทำท่าทำทางยิ้มแย้มอย่างกับเด็กนักฟ้อน ฝ่ายสามีก็ตอบนางไปว่า ก็คงจะเป็นอย่างนั้น ด้วยอำนาจบุญและบาป ทำให้เขาทั้งสองนั้น

มาในสมัยพุทธกาลนี้ ผู้เป็นสามีได้มาเกิดเป็นบุตรเศรษฐีชื่อ อุคคเสน ส่วนภรรยามาเกิดเป็นธิดาของตระกูลนักฟ้อนรำ ที่ท่องเที่ยวแสดงกายกรรมผาดโผนไปยังเมืองต่างๆ อุคคเสนบุตรเศรษฐีได้พบกับธิดานักฟ้อนรำซึ่งมาแสดงกายกรรมยังเมืองของตน ก็เกิดหลงรักนางขึ้นมา จึงได้ขอนางมาเป็นภรรยา และได้มาอยู่กับคณะของนาง

ต่อ มาก็ได้ฝึกเป็นนักแสดง ได้ร่วมแสดงกายกรรมผาดโผนไปกับนางด้วย เพราะวิบากที่พลอยเออออไปกับนางด้วยในชาตินั้น ครั้งหนึ่ง อุคคเสนและภรรยาได้มาเปิดการแสดงที่กรุงราชคฤห์

ขณะที่เขากำลังจะทำ การแสดงนั้นเอง พระบรมศาสดาได้เสด็จบิณฑบาตมาถึงพร้อมด้วยพระเถระทั้งหลาย ทำให้มหาชนละสายตาจากอุคคเสนหันมาทำความเคารพพระบรมศาสดากันทั้งหมด จึงทำให้อุคคเสนเสียใจว่า การแสดงของเราคราวนี้คงหมดความหมายเสียแล้ว พระบรมศาสดาทรงทราบอัธยาศัยของเขา จึงตรัสบอกพระมหาโมคคัลลานะให้ไปบอกอุคคเสนว่าจงแสดงศิลปะของตนต่อไปเถิด

อุค คเสนดีใจว่าพระศาสดาจะทรงดูการแสดงของตน จึงได้กระโดดจากแผ่นกระดานที่สูง 60 ศอกขึ้นไปตีลังกาในอากาศถึง 14 รอบ แล้วลงมายืนที่พื้นแสดงความเคารพต่อพระบรมศาสดา จากนั้นก็ได้ฟังธรรมจากพระองค์แล้วได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์

ได้ ขอบวชกับพระบรมศาสดา ส่วนภรรยาเมื่อเห็นสามีได้ออกบวชแล้ว จึงได้ออกบวชตาม ภายหลัง นางก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์เถรี ด้วยบุญที่ได้ถวายอาหารบิณฑบาตแก่พระเถระในครั้งนั้น บุคคลทำกรรมเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น การพูดก็เช่นเดียวกัน เพียงการพูดเพ้อเจ้อ ล้อเล่น ล้อเลียนกับพระเถระเพียงแค่นั้น ก็ยังส่งผลให้เป็นไปตามที่ตนพูด จากการเป็นลูกเศรษฐีอยู่ดีๆ ก็ต้องกลายมาเป็นนักแสดงกายกรรมผาดโผนไปได้

คน เราควรพูดถ้อยคำที่เป็นปิยวาจา พูดไพเราะ พูดเป็นอรรถเป็นธรรม เป็นเรื่องจริง มีประโยชน์ และพูดถูกกาลสมัยให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ฟัง เพราะการพูดดีนั้นมีอานิสงส์ ย่อมทำผู้พูดนั้นให้เป็นที่รัก เป็นที่เคารพเลื่อมใสของมหาชน ทั้งให้ได้สมบัติทั้ง 3 คือมนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ และนิพพานสมบัติ ตัวอย่างฝ่ายดีก็มี

อย่างเช่น อดีตชาติของสันตติมหาอมาตย์ ที่ท่านเคยได้เที่ยวป่าวประกาศคุณของพระรัตนตรัย และชักชวนให้มหาชนลุกขึ้นแต่เช้า เพื่อหุงหาอาหารใส่บาตรพระ ชักชวนผู้คนไปวัดเพื่อฟังธรรมและปฏิบัติธรรม

ส่งผลให้ท่านได้มนุษย์ สมบัติ คือได้รับม้า รถเทียมม้า ได้ช้างซึ่งประดับประดาเป็นอย่างดี และได้สมบัติเป็นอันมากจากพระราชา ในชาตินั้น ท่านกล่าวสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัยจนกระทั่งกลิ่นจันทน์ฟุ้งออกจากตัว กลิ่นดอกบัวฟุ้งออกจากปาก

ด้วยผลบุญนั้น ส่งผลให้ท่านได้ท่องเที่ยวอยู่ในสวรรค์นานถึง 91 กัป มาในชาตินี้ท่านได้มาเกิดเป็นมหาอมาตย์ของพระราชา ได้ฟังธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพียงครั้งแรก ก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์อย่างง่ายดาย

 

สงกรานต์นี้อย่าลืมรดน้ำ อาบน้ำให้ พ่อ แม่ กราบขอขมาท่าน ขอโทษท่าน ขอพรจากท่าน ยามไม่มีท่านแล้วชีวิตเราจะเหงา เหมือนผมที่มีแต่แม่ ไม่มีพ่อ คงเหลือแต่นำเถ้ากระดูกไปทำบุญพร้อมกับตัวยามตรุษสงกรานต์ครับ
พ่อ แม่ คือ พระในบ้าน



(พ่อ-แม่ คือ พระในบ้าน)
การไหว้พระในบ้าน(พ่อแม่)
เมื่อเราไหว้พระรัตนตรัยแล้ว
ก่อนนอนทุกวันพึงไหว้ พ่อแม่
ผู้เป็นพระในบ้านซึ่งมีพระคุณ
อันยิ่งใหญ่แก่เรา โดยพนมมือ
ขึ้น รำลึกถึงพระคุณของท่าน
กว่าคำไหว้ ดังนี้
"มัยหัง มาตาปิตูนังวะ ปาเทสุ"
"วันทามิ สาทะรัง"
(กราบลง1ครั้ง)
นึกถึงพ่อแม่และนึกเห็นตัวเรา
หมอบกราบแทบเท้าท่านทั้ง
สอง
(พ่อแม่ คือศูนย์รวมความเป็น
"พระ"ของลูก)
พ่อแม่ เป็นพระพรหม
พ่อแม่ เป็นพระเทพ
พ่อแม่ เป็นพระอาจารย์
พ่อแม่ เป็นพระอรหันต์
¤ แน่แล้ว ! พ่อแม่ คือ
พระในบ้าน ¤
(พระพรหมในบ้าน)
ผู้จะเป็นพระพรหมนั้นต้อง
มี ๔ หน้า คือ...
สีหน้าเมตตา
สีหน้ากรุณา
สีหน้ามุทิตา
สีหน้าอุเบกขา
¤ พระพรหมในบ้าน คือ พ่อแม่นี่เอง ¤

 

วันนี้(12/04/2554)เวลา 16:09:24 โอน > บ/ช 3481232459 กรุงศรี = 444 บาท

อนุโมทนาบุญทุกๆท่าน ที่ทุ่มเททั้งแรงใจ แรงกาย กำลังทรัพย์ ได้รับแต่สิ่งที่ดีดี ทุกๆท่านค่ะ

 

เมื่อวานได้โอนไปร่วมบุญ 400 บาทครับผม
หวังว่าสงกานต์ทุกคนมีแต่ความสุขครับ