นั่งสมาธิเหมือนจะเข้าถึงณานได้แต่ก็เด้งออก

ท่านจะไม่บอก สภาวะที่ท่านทำถึงหน่อยเหรอ เราอยากรู้เหมือนกัน ว่าท่านทำถึงไหนแล้ว..

 

ไม่บอกไม่เป็นไร

(แต่ขออนุญาต ไม่ "ฮา" อย่างท่านนะ)

 

บอกเพื่อ?

 

ประดับความรู้ แต่ถ้าต้องการคำแนะนำ เราก็จะแนะนำให้..


หลอนอย่างเรา คนชอบนักแล..

 

เราเคยเขียนเล่าไปนานแล้ว
ไม่รู้จะไปขุดกะทู้เก่าทำไม

 

บางทีเวลาเราตอบอะไรไปก็ยังคงอาศัยความรู้จากคนอื่นนะ ซึ่งเป็นหน้าที่เราที่จะต้องยอมรับตัวตนของเราก่อนประการแรก ที่จริงก็ไม่อยากรู้หรอกอะไรจริงอะไรไม่จริงในคนอื่นแต่มันมีแนวโน้มบางอย่างที่น่าเชื่อได้ คือ คนถ้าไม่ศรัทธามากก็ต้องบ้ามากๆที่จะมาเรียนรู้เรื่องราวเหล่านี้โดยละเอียด แต่ข้อแตกต่างคือ มันต่างกันที่รายละเอียด ไม่เชื่อลองฟังคำตอบจากคนสามคนนี้ดูสิ ในเรื่องเดียวกัน เรื่องใดก็ได้ แต่ต้องเรื่องเดียวกัน ลองดูการตอบของคนสามคนนี้ดูสิ หนึ่งพี่ธรรมชาติ สองนิวรณ์หรือเล่าปัง สามสงบหรือคนเมืองน้ำดำ ยกตัวอย่างสักเรื่องก็ได้ ว่าด้วย มหาสติ ที่มาคือ ผลลัพธ์คือ ถ้าสามคนนี้แน่จริง ตอบมาสิ แต่คนแรกนั้นน่าจะตอบแน่ๆ ผมก็ศรัทธาเขาเพราะผมเห็นแนวโน้ม แต่ให้เขาตอบเป็นบุญก็ได้ ส่วนสองคนที่เหลือ ตอบมาแล้วทุกคนจะรู้ว่า อะไรเรียกการแยกแยะอะไรเรียก ความแตกต่าง

 

ไม่ต้องกลัวหรอก มันลอกกันไม่ได้จริงๆ งานนี้ และคนจะรู้ได้ก็ไม่มาก ไม่น่ายาก ใช่ว่าคนตอบก่อนแล้วจะถูกนะ ลอกมากระวังผิด ถ้าผิดเขาจับได้นี่แย่นะ

 

มันต้องเดินเอง พลาดเอง มันถึงจะรู้แจ้งเอง

คนชี้ ชี้ให้นิ้วขาดก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าคนเดิน ปลงใจเชื่อในทางที่ตนเดิน..

 

ถ้าปลงใจเชื่อว่าทางที่ตนเองเดิน ถึงแล้วซึ่งพุทธะ เราก็ต้องขอ งด การชี้ทาง ให้แก่ท่าน แต่เพียงเท่านี้..


ในกาลต่อไป ก็คุยกันเรื่องอื่นๆทั่วไป..

 

เราไม่ตอบในข้อซักถาม แต่เราจะตอบไปว่า..

ท่านธรรมชาติ มีความเป็นทิพย์ ต่อไปภายภาคหน้า จะสามารถช่วยคนป่วยได้

ท่านเล่าปัง หรือ นิวรณ์ แตกฉานในตำราและคัมภีร์ ต่อไปภายภาคหน้าสามารถสอนบุคคล ให้เข้าใจในเนื้อหาและนำไปปฏิบัติได้

ส่วนเรา ไม่มีอะไร ทำจบแล้ว จบเลย..

 

เรื่องบางเรื่อง แม้รู้ ก็ไม่สามารถบอกในที่สาธารณะได้..

อันไหนบอกได้ ก็จะพยายามบอกให้รู้..

 

แล้วมันแม่นปะ มีอะไรที่มันแม่นมั่ง

เราเห้นนักปฏิบัติหลายคนเดินทางผิดเพราะนิมิตมโนเอาเองหลงแล้วแก้ย๊ากยากท่านเอ้ย

 

รอดู ต่อไป ตอนนี้ท่านคงยังไม่แก่เท่าไหร่ คงพอจะได้เห็นอะไรๆอยู่บ้าง

 

เคยไปอ่านแถวห้องภัยพิบัติ

ตอนอายุ 32_33

ตอนนี้42แระครับ มีแต่คำแก้ตัวสะส่วนใหญ่

บางรายเข้ากลีบหายไปในอากาศ

ถ้ามั่นคงในพระรัตนะตรัยพวกเรื่องภัยพิบัติ มันเรื่องทำมะดาของวัฏฏะ

มีแต่จะเร่งความเพียรในปัจจุบันให้มันพ้น
ท่านเอ้ย

 

ท่านพ้นหรือยังล่ะ ถ้ายังก็รีบเร่งให้พ้นเสีย

สำหรับเรา ไม่ต้องห่วงเราหรอก เราเอาตัวรอดได้ ทางเดินจิต ทางไปของจิตเมื่อตาย เราเห็นของเราแล้ว..

 

ถ้าพ้นแล้ว จะมาบอกเป่าประกาสให้ถ้วนทั่ว

 

เราก็บอกแล้วไง

"ช้างลอดรูเข็ม"

ยิ่งกระทู้ท่าน ที่พูดเรื่อง "สติ" เราก็บอกไว้หมดแล้ว ท่านมองไม่เห็นทางเอง..

 

ที่แบกไว้ ก็วางลงก่อน..

เมฆหมอกที่มันบังตา ก็ทำให้มันหายไปก่อน แล้วจะเห็นเอง..

 

ของพี่ธรรมชาติเรื่องที่เราถามนั้นเราได้คำตอบจากเขาแล้ว นานมาแล้วมีคนคิดว่า สติ ธรรมดาก็พอ ปัจจุบัน เขาก็ยังคิดว่านั่นก็พอ พอที่จะพ้นทุกข์ มันนำไปสู่อะไรอีกมาก การพิจารณาแยกแยะสิ่งใดต้องทำโดยละเอียด จนกว่าจะไม่มี ไม่ใช่ไม่เห็นแล้วบอกว่าไม่มี

 

เอาแบบหยาบๆ แบบมนุษย์ปกติธรรมดา เห็นปุ๊บ รู้ปั๊บ หรือเปล่าล่ะ


ในการปฏิบัติจิตตภาวนา สภาวะนั้นก็เหมือนกัน "เห็นปุ๊บรู้ปั๊บ" แต่มันเป็นปัญญาเห็น..

ในสภาวะนั้นมันไม่มี กลางวัน กลางคืน


มันเห็นแจ้งตลอด..